Od blasku przed nim rozeszły się obłoki jego, grad i węgle ogniste.

I zagrzmiał na niebie Pan, a Najwyższy wydał głos swój, grad i węgle ogniste.

Widziały cię wody, o Boże! widziały cię wody, i ulękły się, i wzruszyły się przepaści.

Obłoki wydały powodzi; niebiosa wydały gromy, a strzały twoje tam i sam biegały.

Położył ciemność około siebie miasto przybytku, zgromadzenie wód z obłoki niebieskimi.

Zagrzmiał Pan z nieba, a najwyższy wydał głos swój.

Bóg jest sędzią sprawiedliwym; Bóg obrusza się co dzieó na niezbożnego.

Albowiem czyhali na twoje złe; zmyślali radę, której dowieść nie mogli.

A w dostojności twojej szczęśliwie wywiedź z słowem prawdy, cichości, i sprawiedliwości, a dokaże strasznych rzeczy prawica twoja.