Panie! daj mi poznać drogi twe, ścieżek twoich naucz mię.

Daj, abym chodził w prawdzie twojej, i naucz mię; boś ty jest Bóg zbawienia mego; ciebie oczekuję dnia każdego.

Dobry i prawy jest Pan; przetoż drogi naucza grzeszników.

Poprowadzi cichych w sądzie, a nauczy pokornych drogi swojej.

Jestże człowiek, co się boi Pana? Nauczy go drogi, którąby miał obrać.

Oby wyprostowane były drogi moje ku przestrzeganiu praw twoich!

Będę cię wysławiał w szczerości serca, gdy się nauczę praw sprawiedliwości twojej.

I obacz, jeźli droga odporności jest we mnie, a prowadź mię drogą wieczną.

I pójdzie wiele narodów, mówiąc: Pójdźcie, a wstąpmy na górę Paóską, to jest do domu Boga Jakóbowego, a będzie nas nauczał dróg swoich, i będziemy chodzili ścieszkami jego; bo zakon z Syonu wyjdzie, a słowo Paóskie z Jeruzalemu.

Uczcie ich przestrzegać wszystkiego, co wam przekazałem. A oto Ja jestem z wami po wszystkie dni aż do końca eonu".

 Dlatego i my od dnia, w którym to usłyszeliśmy, nie przestajemy się za was modlić i prosić, żebyście byli napełnieni znajomością woli Jego we wszelkiej mądrości i zrozumieniu tchnieniem. 

Abyście chodzili przystojnie przed Panem ku wszelkiemu jego upodobaniu, w każdym uczynku dobrym owoc przynosząc i rosnąc w znajomości Bożej,

A dalej mówiąc, bracia! prosimy was i napominamy przez Pana Jeszu, jakoście przyjęli od nas, jakobyście sobie mieli postępować i Bogu się podobać, abyście tem więcej obfitowali;

Gdyż wiecie, jakieśmy wam rozkazania dali przez Pana Jeszu.

Niech was doskonałymi uczyni w każdym uczynku dobrym ku czynieniu woli swojej, sprawując w was to, co przyjemnego przed obliczem jego, przez Jeszu Chrystusa, któremu niech będzie chwała na wieki wieków. Amen.

 To namaszczenie, które otrzymaliście od Niego, pozostaje w was i nie ma potrzeby, aby was ktoś ponownie uczył; ale jak Jego namaszczenie uczy was o wszystkim i jest prawdziwe, a nie jest kłamstwem, i jak was pouczyło — tak w nim trwajcie.

(Przedniejszemu śpiewakowi na czas poranny psalm Dawidowy.)

Albowiem nasłucham się uszczypków od wielu; strachu dość zewsząd, gdy się naradzają wespół przeciwko mnie, chytrze przemyśliwając, aby odjęli duszę moję.

(Psalm Dawidowy, gdy był na puszczy Judzkiej.)

Tyś jest Bóg mój; przetoż cię wysławiać będę, Boże mój! wywyższać cię będę.

Hardzi na mię zastawili sidło, i powrozy; rozciągnęli sieci przy ścieszce, a sidła swe zastawili na mię. Sela.

Nadto ducha twojego dobrego dałeś im, aby ich uczył, i manny twojej nie odjąłeś od ust ich, i wodę dałeś im w pragnieniu ich.

Jako gdy bydlę na dół zstępuje: tak Duch Paóski zwolna prowadził z nich każdego; takeś wiódł lud swój, abyś sobie uczynił imię sławne.

Lecz pocieszyciel on, Duch Święty, którego pośle Ojciec w imieniu mojem, onci was nauczy wszystkiego, i przypomni wam wszystko, comkolwiek wam powiedział.

Lecz gdy przyjdzie on Duch prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę; bo nie sam od siebie mówić będzie, ale cokolwiek usłyszy, mówić będzie, i przyszłe rzeczy wam opowie.

Wszystko, co ma Ojciec, moje jest; dlategom rzekł: Że z mego weźmie, a wam opowie.

A nadzieja nie pohaóbia, przeto iż miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który nam jest dany.

 Ponieważ prawo Tchnienia prowadzące do życia, które jest w Pomazańcu Jeszu, uwolniło nas od prawa uchybienia prowadzącego do śmierci.

Bo którzykolwiek Duchem Bożym prowadzeni bywają, ci są synami Bożymi.

Tenże duch poświadcza duchowi naszemu, iż jesteśmy dziećmi Bożymi.

A Bóg nadziei niech was napełni wszelką radością i pokojem w wierze, abyście obfitowali w nadziei przez moc Ducha Świętego.

A proszę was, bracia! przez Pana naszego Jeszu Chrystusa i przez miłość Ducha, abyście wespół ze mną pracowali w modlitwach za mię do Boga,

 Owocem zaś ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność,  łagodność, opanowanie.

 Prawo nie jest przeciwne temu.

 A nie zasmucajcie Tchnienia Świętego od Boga, którym opieczętowani zostaliście na dzień odkupienia.

 Bo owoc światła jest we wszelkiej prawości i sprawiedliwości, i w prawdzie. 

Albowiem nie dał nam Bóg Ducha bojaźni, ale mocy i miłości, i zdrowego zmysłu.

Bo was napełnił Pan duchem snu twardego, i zawarł oczy wasze; proroków i książąt waszych najopatrzniejszych oczy zasłonił.