Gdym był zawiścią poruszon przeciwko szalonym, widząc szczęście niepobożnych.

O jako wielmożne są sprawy twoje, Panie! bardzo głębokie są myśli twoje.

Szaleni dla drogi przewrotności swojej, i dla nieprawości swej utrapieni bywają.

I rzekł Saul do Dawida: Błogosławionyś ty, synu mój Dawidzie; tak czyniąc dokażesz, a tak się wzmacniając, mocnym będziesz. Odszedł potem Dawid w drogę swą, a Saul się wrócił na miejsce swoje,

Bojaźó Paóska jest początkiem umiejętności; ale głupi mądrością i ćwiczeniem gardzą.

Prostacy! dokądże się kochać będziecie w prostocie? a naśmiewcy pośmiewisko miłować będziecie? a głupi nienawidzieć umiejętności będziecie?

Żądność wypełniona słodka jest duszy; ale odstąpić od złego, głupim jest obrzydliwością.

Choćbyś głupiego i w stępie między krupami stąporem stłukł, nie odejdzie od niego głupstwo jego.

Ale mu rzekł Bóg: O głupi, tej nocy upomnę się duszy twojej od ciebie, a to, coś nagotował, czyjeż będzie?

Niepobożny dla pychy, którą po sobie pokazuje, nie pyta się o Boga; wszystka myśl jego, że niemasz Boga.

(Przedniejszemu śpiewakowi pieśó Dawidowa nauczająca.) -

Przeczże się chlubisz ze złości, o mocarzu! miłosierdzie Boże trwa każdego dnia.

Umiłowałeś złe, bardziej niż dobre; kłamstwo raczej mówisz, niż sprawiedliwość. Sela.

Przetoż mówisz: A cóż wie Bóg? izaż przez chmury sądzić będzie?

A jako się im nie upodobało mieć w znajomości Boga, tak też Bóg je podał w umysł opaczny, aby czynili, co nie przystoi;

Iżeście byli naonczas bez Chrystusa, oddaleni od społeczności Izraelskiej i obcymi od umów obietnicy, nadziei nie mający i bez Boga na świecie.

(Przedniejszemu śpiewakowi pieśó Dawida, sługi Paóskiego.)

Bo sobie pobłaża w oczach swoich, aby wykonał nieprawość swoję aż do obmierzenia.

Długoż będą świegotać i hardzie mówić, chlubiąc się wszyscy, którzy czynią nieprawość?

Wdowy i przychodniów mordować? a sierotki zabijać?

Zrozumicież, o wy bydlęcy między ludźmi! a wy szaleni kiedyż zrozumiecie?

 A widział JHWH, że wielka była niegodziwość ludzi na ziemi, a wszystkie myśli serca ich były złe w tym czasie.

Ale ziemia popsowała się była przed Bogiem; i napełniła się nieprawością.

Tedy wejrzał Bóg na ziemię, a oto popsowana była (albowiem zepsowało było wszelkie ciało drogę swoję na ziemi).

Biada narodowi grzesznemu, ludowi obciążonemu nieprawością, nasieniu złośliwych; synom skażonym! Opuścili Pana, do gniewu pobudzili świętego Izraelskiego, odwrócili się nazad.

Daleko więcej obrzydły jest, i nieużyteczny człowiek, który pije nieprawość jako wodę.

Potomstwo żmijowe! Jakże wy możecie mówić dobrze, skoro źli jesteście? Przecież z obfitości serca usta mówią.

Ponieważ z serca pochodzą złe myśli, morderstwa, cudzołóstwa, rozwiązłe czyny, kradzieże, fałszywe świadectwa, obraźliwe słowa.

 Sąd opiera się na tym, że ŚWIATŁO przyszło na świat, lecz ludzie umiłowali bardziej ciemność niż światło, bo złe było ich postępowanie.

 Każdy źle postępujący, nienawidzi światła i nie podchodzi do światła, żeby nie zobaczono jego złego postępowania. 

Przeto iż poznawszy Boga, nie chwalili jako Boga, ani mu dziękowali, owszem znikczemnieli w myślach swoich i zaćmiło się bezrozumne serce ich;

I odmienili chwałę nieskazitelnego Boga w podobieóstwo obrazu skazitelnego człowieka i ptaków, i czworonogich zwierząt, i płazów.

Jako te, którzy odmienili prawdę Bożą w kłamstwo i chwalili stworzenie, i służyli mu raczej niż Stworzycielowi, który jest błogosławiony na wieki. Amen.

Także i mężczyźni opuściwszy przyrodzone używanie niewiasty, zapalili się w swej pożądliwości jedni ku drugim, mężczyzna z mężczyzną haóbę płodząc, a nagrodę należącą błędowi swemu na się biorąc.

Napełnieni będąc wszelakiej nieprawości, wszeteczeóstwa, przewrotności, łakomstwa, złości, pełni zazdrości, morderstwa, sporu, zdrady, złych obyczajów;

Bezrozumni, przymierza nie trzymający, bez przyrodzonej miłości, nieprzejednani i niemiłosierni;

Udawają, że Boga znają; ale uczynkami swemi tego się zapierają, będąc obrzydłymi i nieposłusznymi, a do wszelkiego dobrego uczynku niesposobnymi.

Albowiem i myśmy byli niekiedy głupimi, upornymi, błądzącymi, służąc pożądliwościom i rozkoszom rozmaitym, w złości i w zazdrości mieszkając, przemierzłymi, jedni drugich nienawidzącymi,

 Tym zaś tchórzliwym, niewierzącym, plugawiącym (się) oraz zabójcom, rozpustnikom, farmakologom, bałwochwalcom i wszystkim kłamcom, wyznaczony jest udział w jeziorze gorejącym ogniem i siarką. To jest śmierć druga".

Jako napisano: Nie masz sprawiedliwego ani jednego;

Wszyscy się odchylili, wespół się stali nieużytecznymi, nie masz kto by czynił dobre, nie masz aż do jednego.

I was ożywił, którzyście byli umarli w upadkach i w grzechach.

Między którymi i my wszyscy obcowaliśmy niekiedy w pożądliwościach ciała naszego, czyniąc to, co się podobało ciału i myślom, i byliśmy z przyrodzenia dziećmi gniewu, jako i drudzy.