Nakłonił niebios, i zstąpił, a ciemność była pod nogami jego.

 które jak nowożeniec po nocy poślubnej czuje się siłaczem rozpoczynającym swój bieg.

 Ale dla was, mających respekt dla imienia mojego, wzejdzie słońce sprawiedliwości i uzdrowienie w Jego promieniach. Wówczas wybiegniecie w radosnych podskokach, jak tuczone cielęta uwolnione z ograniczeń. 

Twójci jest dzieó, twoja też i noc; tyś uczynił światło i słoóce.

Tyś założył wszystkie granice ziemi; lato i zimę tyś sprawił.

Ci podniosą głos swój, wykrzykać będą, w zacności Paóskiej wykrzykać będą, i przy morzu.

Od koóczyn ziemi słyszymy piosnkę o sławie sprawiedliwego. Alem ja rzekł: Wychudłem, wychudłem, biada mnie! Przewrotni przewrotność broją, przewrotność, mówię, bez wszelkiego wstydu broją.