Ty zaiste w nocy masz nerki moje; okryłeś mię w żywocie matki mojej.

Pomnij proszę, żeś mię jako glinę ulepił, a w proch mię zaś obrócisz.

Skórą i ciałem przyoblokłeś mię, a kościami i żyłami pospinałeś mię.

A umrze każde pierworodne w ziemi Egipskiej, od pierworodnego Faraonowego, który miał siedzieć na stolicy jego, aż do pierworodnego niewolnicy, która jest przy żarnach, i każde pierworodne z bydląt.

Przylgnęła dusza moja do ciebie; prawica twoja podpiera mię.

Ale to, że wstąpił, cóż jest, jedno iż pierwej był zstąpił do najniższych stron ziemi?