Wiele boleści przypada na złośnika; ale ufającego w Panu miłosierdzie ogarnie.

Oto oko Paóskie nad tymi, którzy się go boją, nad tymi, którzy ufają w miłosierdziu jego;

W nim zaprawdę rozweseli się serce nasze; bo w imieniu jego świętem ufamy.

Niechże będzie miłosierdzie twoje, Panie! nad nami, jakośmy nadzieję w tobie mieli.

Sprawiedliwość twoja, jako góry najwyższe; sądy twoje, jako przepaść wielka; ludzie i zwierzęta zachowuje, Panie!

To widząc sprawiedliwi będą się bali, i będę się z niego naśmiewali, mówiąc:

Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego.

Oto Bóg zbawienie moje, ufać będę, a nie ulęknę się; albowiem Pan, Bóg mój, jest mocą moją, i pieśnią moją, i zbawieniem mojem.

 siebie samych zachowajcie w miłości Boga, oczekując miłosierdzia Pana naszego Jeszu Pomazańca, który da wam życie w nowym eonie.

Zmiłuj się nademną, Panie! obacz utrapienie moje od tych, którzy mię mają w nienawiści, ty, co mię wyrywasz z bram śmierci.

Abym przystąpił do ołtarza Bożego, do Boga wesela i radości mojej; i będę cię wysławiał na harfie, o Boże, Boże mój!

Przeczże się smucisz, duszo moja, a przecz trwożysz sobą we mnie? Czekaj na Boga, albowiem go jeszcze będę wysławiał, gdyż on jest wielkiem zbawieniem twarzy mojej, i Bogiem moim.

Serce czyste stwórz we mnie, o Boże! a ducha prawego odnów we wnętrznościach moich.

Tęskni dusza moja po zbawieniu twojem, oczekuję na słowo twoje.

Tedy się modliła Anna, i rzekła: Rozweseliło się serce moje w Panu, wywyższon jest róg mój w Panu, rozszerzyły się usta moje przeciw nieprzyjaciołom moim; albowiemem się rozradowała w zbawieniu twojem.

Wszakże się ja w Panu weselić będę, rozraduję się w Bogu zbawienia mego.

i moje tchnienie zachwyca się Bogiem, moim Wybawcą,

Pasterze, wracając, wielbili Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli zgodnie z tym, co im powiedziano.