Pieśó stopni. Wołałem do Pana w utrapieniu mojem, a wysłuchał mię.

Pieśó stopni. Oczy moje podnoszę na góry, skądby mi pomoc przyszła.

Pieśó stopni Dawidowa. Weselę się z tego, że mi powiedziano: Do domu Paóskiego pójdziemy.

Pieśó stopni. Do ciebie oczy moje podnoszę, który mieszkasz w niebie.

Pieśó stopni Dawidowa. Gdyby był Pan z nami nie był, (powiedz teraz Izraelu!)

 Psalm Dawidowy. Pan [JHWH] jest moim światłem i moim zbawieniem, więc kogo mam się bać? Pan [JHWH] jest siłą mojego życia, więc kogo mam się lękać?

Boże mój! w tobie ufam; niech nie będę zawstydzony, niech się nie weselą nieprzyjaciele moi ze mnie.

Dobry i prawy jest Pan; przetoż drogi naucza grzeszników.

Zabije złość niepobożnego, a którzy w nienawiści mają sprawiedliwego, będą spustoszeni;

Tylko na Boga spolega dusza moja, od niegoć jest zbawienie moje.

Ty przecież na Bogu spolegaj, duszo moja! bo od niego jest oczekiwanie moje.

Lepiej mieć nadzieję w Panu, niżeli ufać w człowieku.

Lepiej mieć nadzieję w Panu, niżeli ufać w książętach.

Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego.

A mieli pomoc przeciwko nim. I podani są w rękę ich Agareóczycy ze wszystkim, co mieli, przeto iż do Boga wołali w bitwie, a on ich wysłuchał, iż ufali w nim.

 Zaufaj Panu całym swoim wnętrzem, nie ufaj własnemu rozumowi. 

We wszystkich drogach twoich znaj go, a on prostować będzie ścieszki twoje.

Błogosławiony mąż, który ufa w Panu, a Pan jest nadzieją jego.

Bo będzie jako drzewo wszczepione nad wodami, a nad strumieniem zapuszczające korzenie swoje, które nie czuje, gdy przychodzi gorącość, ale liść jego zostaje zielony, a roku suchego nie frasuje się, i nie przestaje przynosić owocu.

Abyśmy my byli ku chwale sławy jego, którzyśmy pierwej nadzieję mieli w Chrystusie,

 W którym i wy po usłyszeniu słów prawdy, czyli dobrej nowiny o waszym zbawienia, gdy uwierzyliście zostaliście opieczętowani Świętym Tchnieniem obietnicy, 

którzy przez Niego wierzycie w Boga, który Go wzbudził z umarłych i dał mu chwałę, żebyście wiarę i nadzieję pokładali w Bogu.

Albowiem obrał Pan Syon, i upodobał go sobie na mieszkanie, mówiąc:

Toć będzie odpocznienie moje aż na wieki; tu będę mieszkał, bom go siebie upodobał.

Wykrzykaj a śpiewaj, obywatelko Syoóska! albowiem wielki jest w pośrodku ciebie Święty Izraelski.

A cóż odpowiedzą posłom narodu? To, że Pan ugruntował Syon, a do niego się uciekać będą ubodzy ludu jego.

Albowiem ich mól jako szatę pożre, a robak ich jako wełnę pogryzie; ale sprawiedliwość moja na wieki będzie, a zbawienie moje od narodu do narodu.

A tak ci, których odkupił Pan, niech się nawrócą, i przyjdą do Syonu z śpiewaniem, a wesele wieczne niech będzie nad głową ich; wesela i radości niech dostąpią, a niech uciecze smutek i wzdychanie.

Jam włożył słowa moje w usta twoje, a cieniem ręki mojej zakryłem cię, abyś szczepił niebiosa, a założył ziemię, i rzekł Syonowi: Tyś jest lud mój.

Ocuć się, ocuć się, oblecz się w moc twoję, Syonie! oblecz się w szatę ochędóstwa twego, o Jeruzalemie, miasto święte! Albowiem nie natrze na cię nieobrzezany i nieczysty.

O jako piękne są na górach nogi tego, co pocieszne rzeczy zwiastuje, i opowiada pokój; tego, co zwiastuje dobre, i opowiada zbawienie, a mówi do Syonu: Bóg twój króluje!

Wynoszą głos stróżowie twoi, głos wynoszą, a społem wykrzykać będą; bo okiem w oko ujrzą, że zasię Pan Syon przywiedzie.

I wstąpią wybawiciele na górę Syon, aby sądzili górę Ezawa; a tak będzie królestwo samego Pana.

I pójdzie wiele narodów, mówiąc: Pójdźcie, a wstąpmy na górę Paóską, to jest do domu Boga Jakóbowego, a będzie nas nauczał dróg swoich, i będziemy chodzili ścieszkami jego; bo zakon z Syonu wyjdzie, a słowo Paóskie z Jeruzalemu.

I rzekł do mnie Anioł, który mówił zemną: Wołaj a rzecz: Tak mówi Pan zastępów: Zapaliłem się za Jeruzalemem i za Syonem gorliwością wielką.

Jeszcze wołaj, mówiąc: Tak mówi Pan zastępów: Jeszcze się osadzą miasta moje dla obfitości dobrego; bo jeszcze Pan Syon pocieszy, i obierze jeszcze Jeruzalem.

I widziałem, a oto Baranek stał na górze Syoóskiej, a z nim sto czterdzieści i cztery tysiące, mających imię Ojca jego napisane na czołach swoich.

Szymon Piotr odpowiedział: Ty jesteś Pomazaniec, Syn Boga żywego.

A ja tobie mówię: Ty jesteś Piotr [kamyk], a na tej skale zbuduję moje zgromadzenie, którego bramy hadesu nie powstrzymają.