Pieśó stopni. Wołałem do Pana w utrapieniu mojem, a wysłuchał mię.

Pieśó stopni. Oczy moje podnoszę na góry, skądby mi pomoc przyszła.

Pieśó stopni Dawidowa. Weselę się z tego, że mi powiedziano: Do domu Paóskiego pójdziemy.

Pieśó stopni. Do ciebie oczy moje podnoszę, który mieszkasz w niebie.

Pieśó stopni Dawidowa. Gdyby był Pan z nami nie był, (powiedz teraz Izraelu!)

Pieśó stopni. Którzy ufają w Panu, są jako góra Syon, która się nie poruszy, ale na wieki zostaje.

Pieśó stopni. Gdy zaś Pan nawrócił pojmanych z Syonu, byliśmy jako ci, którym się śni.

Pieśó stopni dla Salomona. Jeźli Pan domu nie zbuduje, próżno pracują ci, którzy go budują; jeźli Pan nie będzie strzegł miasta, próżno czuje ten, który go strzeże.

Pieśó stopni. Błogosławiony wszelki, który się boi Pana, który chodzi drogami jego.

Pieśó stopni. Bardzoć mię utrapili zaraz od młodości mojej, powiedz teraz Izraelu.

Pieśó stopni. Z głębokości wołam do ciebie, o Panie!

Pieśó stopni Dawidowa. Panie! nie wyniosło się serce moje, ani się wyniosły oczy moje, anim się kusił o rzeczy wielkie, albo wyższe nad to, niż mi należy.

Pieśó stopni. Na Dawida pomnij, Panie! na wszystkie utrapienia jego.

Pieśó stopni Dawidowa. Oto jako rzecz dobra, i jako wdzięczna, gdy bracia zgodnie mieszkają.

Pieśó stopni. Ej nuż błogosławcie Panu wszyscy słudzy Paóscy, którzy stawacie w domu Paóskim na każdą noc.

 Bez przerwy wpatruję się w Pana [JHWH], bo on uwolni nogi moje z pułapki.

Pieśó stopni. Oczy moje podnoszę na góry, skądby mi pomoc przyszła.

Ale do ciebie, Panie, Panie! podnoszę oczy moje; w tobie ufam, nie odpychaj duszy mojej.

A celnik stojąc z daleka, nie chciał podnieść i oczu swych w niebo, ale się bił w piersi swoje, mówiąc: Boże! bądź miłościw mnie grzesznemu.

 Zasiadający w niebiosach będzie się śmiał. Pan ich wyśmieje.

Pan jest w kościele świętem swoim, stolica Paóska jest na niebie; oczy jego upatrują, powieki jego doświadczają synów ludzkich.

Któż taki, jako Pan Bóg nasz, który mieszka na wysokości?

Który się zniża, aby widział, co jest na niebie i na ziemi.

Wszakże Bóg nasz jest na niebie, czyniąc wszystko, co mu się podoba.

Bo tak mówi on najdostojniejszy i najwyższy, który mieszka w wieczności, a święte jest imię jego: Ja, który mieszkam na wysokości na miejscu świętem, mieszkam i z tym, który jest skruszonego i uniżonego ducha, ożywiając ducha pokornych, ożywiając serce skruszonych.

Tak mówi Pan: Niebo jest stolicą moją, a ziemia podnóżkiem nóg moich. Gdzież tedy będzie ten dom, który mi zbudujecie? albo gdzie będzie miejsce odpocznienia mego?

Ojcze nasz, który jesteś w niebiosach, niech Twoje imię będzie uwielbione.