Złota pieśó Dawidowa.

Albowiem Pan miłuje sąd, a nie opuści świętych swoich, na wieki w straży jego będą; ale nasienie niepobożnych będzie wykorzenione.

Wspomaga ich Pan, i wyrywa ich; wyrywa ich od niepobożnych, i zachowuje ich; bo w nim nadzieję mają.

Pan strzec będzie wyjścia twego i wejścia twego, odtąd aż na wieki.

Strzeże Pan wszystkich, którzy go miłują; ale wszystkich niepobożnych wytraci.

Nóg świętych swoich ochrania, a niepobożni w ciemnościach zamilkną; bo nie w sile swojej będzie się mąż zmacniał.

Ja Pan, który jej strzegę, co chwilka odwilżać ją będę, a żeby jej kto nie psuł, w nocy i we dnie strzedz jej będę.

którzy mocą Boga chronieni jesteście przez wiarę dla zbawienia przygotowanego, aby się objawić w czasie ostatecznym.

 Juda, sługa Jeszu Pomazańca, a brat Jakowa. Do powołanych, którzy są zachowani i umiłowani w Bogu Ojcu i w Jeszu Pomazańcu.

Abyś sąd uczynił sierocie i chudzinie, aby go więcej nie trapił człowiek śmiertelny na ziemi.

 Gdy zobaczył, że do zanurzenia przychodzi wielu faryzeuszów i saduceuszów, powiedział do nich: "Płody żmijowe, kto wam pokazał, jak uciec przed nadchodzącym gniewem?