Oczy moje ustały, czekając na zbawienie twoje, i na wyrok sprawiedliwości twojej.

Pogrążony jestem w głębokiem błocie, gdzie dna niemasz; przyszedłem w głębokości wód, a nawałność ich porwała mię.

Nadzieja długa wątli serce; ale żądość wypełniona jest drzewem żywota.

Rzekłem, że nie ujrzę Pana, Pana w ziemi żyjących; nie oglądam więcej człowieka między obywatelami na świecie.

Okaż mi znak dobroci twojej, aby to widząc ci, którzy mię mają w nienawiści, zawstydzeni byli, żeś mię ty, Panie! poratował, i pocieszyłeś mię.

Nawróćże się, Panie! dokądże odwłaczasz? zlitujże się nad sługami twymi.

Rozweselże nas według dni, którycheś nas utrapił, według lat, którycheśmy doznali złego.