Drogą przykazaó twoich pobieżę, gdy rozszerzysz serce moje.

Nakłoó serce moje do świadectw twoich, a nie do łakomstwa.

I będę strzegł zakonu twego zawsze, aż na wieki wieczne.

A ustawicznie będę chodził na przestrzeóstwie, bom się dopytał rozkazaó twoich.

Usta moje otwieram i dyszę; albowiemem przykazaó twoich pragnął.

Obaczże Panie! iż rozkazania twoje miłuję; według miłosierdzia twego ożyw mię.

Niech mi będzie na pomocy ręka twoja, gdyżem sobie obrał przykazania twoje.

Daj mi słyszeć radość i wesele, a niech się rozradują kości moje, któreś pokruszył.

Ale to jest przymierze, które postanowię z domem Izraelskim po tych dniach, mówi Pan: Dam zakon mój do wnętrzności ich, a na sercu ich napiszę go, i będę Bogiem ich, a oni będą ludem moim.

Albowiem kocham się w zakonie Bożym według wewnętrznego człowieka.

Nędznyż ja człowiek! Któż mię wybawi z tego ciała śmierci?

A Pan niech sprawuje serca wasze ku miłości Bożej i ku cierpliwemu oczekiwaniu Chrystusa.

Niech was doskonałymi uczyni w każdym uczynku dobrym ku czynieniu woli swojej, sprawując w was to, co przyjemnego przed obliczem jego, przez Jeszu Chrystusa, któremu niech będzie chwała na wieki wieków. Amen.