W ustawach twoich kocham się, i nie zapominam słów twoich.

Świadectwa twoje zaiste są mojem kochaniem, i radcami mymi.

Halleluja. Błogosławiony mąż, który się Pana boi, a w przykazaniach jego ma wielkie kochanie.

Rzekł im Jeszu: Mójci jest pokarm, abym czynił wolę tego, który mię posłał, a dokonał sprawy jego.

Tego tedy bądźcie o sobie rozumienia, które było i w Chrystusie Jeszu.

Ponieważ do tego zostaliście powołani, gdyż i Pomazaniec cierpiał za was, pozostawiając wam przykład, żebyście poszli Jego śladami.

Przyłożę i ręce moje do rozkazaó twoich, które miłuję, a będę rozmyślał o ustawach twoich.

O jakom się rozmiłował zakonu twego! tak, iż każdego dnia jest rozmyślaniem mojem.

Dlatego umiłowałem rozkazania twoje nad złoto, a nad złoto najwyborniejsze.

Doskonale są doświadczone słowa twoje; dlatego się sługa twój w nich rozkochał.

Przestrzega dusza moja świadectw twoich; albowiem je bardzo miłuję.

Panie! zbawienia twego pragnę, a zakon twój jest kochaniem mojem.

 Z jednego końca niebios wyłania się i zmierza swoim szlakiem do drugiego końca. Nie ma nic ukrytego przed jego żarem.

Przykazania Paóskie są prawe, uweselające serce; przykazanie Paóskie czyste, oświecające oczy.

Śladu jego trzymała się noga moja; drogim jego przestrzegał, a nie zstępowałem z niej.

Od przykazania ust jego nie odchylałem się; owszem, postanowiłem u siebie zachować słowa ust jego.

A tak zakon jest święty i przykazanie święte, i sprawiedliwe, i dobre.

A jeźli czego nie chcę, to czynię, przyzwalam zakonowi, że dobry jest.

Albowiem kocham się w zakonie Bożym według wewnętrznego człowieka.