Tęskni dusza moja po zbawieniu twojem, oczekuję na słowo twoje.

Panie! oczekuję zbawienia twego; a przykazania twoje wykonywam.

Zbawienia twego oczekiwam, Panie!

A choć nie taki jest dom mój przed Bogiem, jednak przymierze wieczne postanowił ze mną, utwierdzone we wszystkiem i obwarowane. A w temci jest wszystko zbawienie moje, i wszystka uciecha moja, aczkolwiek temu jeszcze wzrostu nie dawa.

Nadzieja długa wątli serce; ale żądość wypełniona jest drzewem żywota.

Poprzysięgam was, córki Jeruzalemskie! Jeślibyście znalazły miłego mego, abyście mu powiedziały, żem od miłości zachorowała.

Albowiem kocham się w zakonie Bożym według wewnętrznego człowieka.

Nędznyż ja człowiek! Któż mię wybawi z tego ciała śmierci?

A nie tylko ono stworzenie, ale i my, którzy mamy pierwiastki Ducha, i my sami w sobie wzdychamy, oczekując przysposobienia synowskiego, odkupienia ciała naszego.

Ale czego nie widzimy, tego się spodziewamy i tego przez cierpliwość oczekujemy.

 Jestem między dwoma pragnieniami: mam pragnienie odejść i być z Pomazańcem, bo to o wiele lepsze;

W ustawach twoich kocham się, i nie zapominam słów twoich.

Świadectwa twoje zaiste są mojem kochaniem, i radcami mymi.

Bom się rozkochał w przykazaniach twoich, którem umiłował.

Niechże na mię przyjdą litości twoje, abym żył; bo zakon twój jest kochaniem mojem.

Za dziedzictwo wieczne wziąłem świadectwa twoje; bo są radością serca mego.

Ja się weselę z wyroku twego, tak jako ten, który znajduje wielkie korzyści.

Przestrzega dusza moja świadectw twoich; albowiem je bardzo miłuję.

Ale w zakonie Paóskim jest kochanie jego, a w zakonie jego rozmyśla we dnie i w nocy.