W Tobie Boże pokładam swoją wiarę, nie będę się bał. Co może mi zrobić człowiek?

Przetoż wnijdę do domu twego z całopaleniem, a oddam ci śluby moje.

Któreć ślubowały wargi moje, i wyrzekły usta moje w utrapieniu mojem.

A tak zasnął Aza z ojcami swymi, a umarł roku czterdziestego i pierwszego królowania swego.

I pochowano go w grobie jego, który sobie był wykopał w mieście Dawidowem; i położono go na łożu, które był napełnił rzeczami wonnemi, i rozmaitemi maściami aptekarską robotą przygotowanemi. I palili mu zapał wonny bardzo wielki.

Także i inni z ludu: Kapłani, Lewitowie, odźwierni, śpiewacy, Netynejczycy, i wszyscy, którzy się odłączyli od narodów onych ziem do zakonu Bożego, żony ich, synowie ich, i córki ich; wszelki umiejętny i rozumny.

Lepiej jest nie ślubować, niżeli poślubiwszy co, nie oddać.

Nie dopuszczaj ustom twoim, aby do grzechu przywodziły ciało twoje, ani mów przed aniołem, że to jest błąd. Przeczże masz Boga gniewać mową swą, któryby wniwecz obrócił sprawę rąk twoich?

 Słyszeliście także, że powiedziano przodkom: Nie będziesz krzywoprzysięgał, ale dotrzymasz Panu swoich przysiąg.

 A nie tylko tak jak przypuszczaliśmy, ale najpierw oddali się sami Panu, a później nam z woli Boga. 

Odstąpcież odemnie złośnicy, abym strzegł rozkazania Boga mojego.

Zaiste stało się to podług słowa Paóskiego przeciwko Judzie, aby go odrzucił od oblicza swego dla grzechów Manasesowych, według wszystkiego, co był uczynił;