Onić polegli i upadli, a myśmy powstali, i ostoimy się.

Wyrwij od miecza duszę moję, z mocy psiej jedynaczkę moję.

(Przedniejszemu śpiewakowi na Sosannim psalm Dawidowy.)

Mówili o mnie ci, którzy siedzieli w bramie, a byłem piosnką u tych, którzy pili mocny napój.

Niech będzie przyjemność Pana, Boga naszego, przy nas, a sprawę rąk naszych utwierdź między nami, sprawę rąk naszych utwierdź, Panie!