Posławszy z wysokości zachwycił mię; wyciągnął mię z wód wielkich.

Wyrwał mię od mocnego nieprzyjaciela mego, i od tych, którzy mię mieli w nienawiści, choć byli mocniejszymi nad mię.

(Przewodnikowi chóru na melodię "Gołębica z dalekich terebintów". Utwór dawidowy, gdy go w Gat Filistyni uwięzili).

 Codziennie chcą się mnie pozbyć moi przeciwnicy. Wielu jest walczących przeciwko mnie tych, którzy się wywyższają!

A nadto przysiągł Dawid, rzekłszy: Wie zaiste ojciec twój, żem znalazł łaskę w oczach twoich, i myśli: Niech o tem niewie Jonatan, by się snać nie frasował; i owszem jako żywy Pan, żywa i dusza twoja, że tylko krok jeden jest między mną, i między śmiercią.

Nadto rzekł Achitofel do Absaloma: Niech proszę wybiorę dwanaście tysięcy mężów, a wstawszy będę gonił Dawida tej nocy;

A tak przywrócę wszystek lud do ciebie; bo jakoby się wszyscy ku tobie nawrócili, gdy zabiję tego męża, którego ty szukasz, a wszystek się lud uspokoi.

Nie wesel się ze mnie, nieprzyjaciółko moja! jeźlim upadła, powstanę; jeźli siedzę w ciemnościach, Pan jest światłością moją.

 Wówczas Jeszu został wyprowadzony przez Tchnienie na pustkowie, aby został tam poddany próbie przez oszczercę.

 Wtedy podszedł do Niego kusiciel i powiedział: "Jeśli jesteś Synem Boga, powiedz, aby te kamienie stały się chlebem".

 Wtedy oszczerca bierze Go ze sobą do miasta świętego i stawia Go na szczycie świątyni

 Jeszu mu odpowiedział: "Jest też napisane: 'Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swojego'."

 I mówi do Niego: "Dam Ci to wszystko, jeśli upadniesz i złożysz mi pokłon".

 Wówczas go opuścił oszczerca, a oto Posłowie przystąpili i służyli mu.

 Skoro więc dzieciom przypadł udział w krwi i ciele, a On podobnie uczestniczył z nimi, aby przez śmierć obezwładnić władającego mocą śmierci, to jest oszczercę.