(Przedniejszemu śpiewakowi pieśó Dawida, sługi Paóskiego, który mówił do Pana słowa tej pieśni onego dnia, gdy go Pan wyrwał z rąk wszystkich nieprzyjaciół jego, i z ręki Saulowej; i rzekł:)

Pan opoką moją, twierdzą moją, i wybawicielem moim; Bóg mój skała moja, w nim będę ufał; tarcza moja, i róg zbawienia mego, ucieczka moja.

Ogarnęły mię były boleści śmierci, a potoki niepobożnych zatrwożyły mię.

Wejżyjże na mię, a zmiłuj się nademną weaług prawa tych, którzy miłują imię twoje.

i że należy miłować Go z całego serca i z całej myśli, i z całej siły, a bliskiego miłować jak siebie samego, znaczy więcej niż wszystkie całopalenia i ofiary.

Rzekł mu po trzecie: Szymonie Jonaszowy! miłujesz mię? I zasmucił się Piotr, że mu po trzecie rzekł: Miłujesz mię? I odpowiedział mu: Panie! ty wszystko wiesz, ty znasz, że cię miłuję. Rzekł mu Jeszu: Paśże owce moje.

 My miłujemy, ponieważ on nas pierwszy umiłował.

 Po tym poznajemy, że miłujemy dzieci Boga, że kochamy Boga i spełniamy Jego polecenia.

 Na tym polega miłowanie Boga, że się przestrzega Jego poleceń, a Jego nakazy nie są uciążliwe.

Boleści grobu ogarnęły mię były, zachwyciły mię sidła śmierci.

Błogosławiony Pan! bo dziwnie okazał miłosierdzie swoje przeciwko mnie, jakoby w mieście obronnem.

Jam rzekł w uciekaniu mojem: Odrzuconym jest od oczów twych; aleś ty wysłuchał głos modlitw moich, gdym wołał do ciebie.

W Panu się chlubić będzie dusza moja, co usłyszawszy pokorni rozweselą się.

Wielbijcie Pana ze mną, a wywyższajmy imię jego społecznie.

(Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy.)

Aleć zaiste wysłuchał Bóg, a był pilen głosu modlitwy mojej.

Błogosławiony Bóg, który nie odrzucił modlitwy mojej, ani odjął miłosierdzia swego odemnie.

To widząc pokorni rozradują się, szukając Boga, a ożyje serce ich;

Tedy rzekł Jakób do domowników swych, i do wszystkich, którzy z nim byli: Odrzućcie bogi cudze, którzy w pośrodku was są, a oczyśćcie się, i odmieócie szaty wasze.

A ona rzekła: Słuchaj, panie mój! żywie dusza twoja, panie mój: Jam jest ona niewiasta, któram tu stała przy tobie, modląc się Panu.

Dotąd o niceście nie prosili w imieniu mojem; proścież, a weźmiecie, aby radość wasza była doskonała.