Grzechów młodości mojej, i przestępstw moich nie racz pamiętać; według miłosierdzia twego wspomnij na mię, dla dobroci twojej, Panie!

Który w uniżeniu naszem pamięta na nas; albowiem na wieki miłosierdzie jego.

I wspomniał Bóg na Noego i na wszystkie zwierzęta, i na wszystko bydło, które było z nim w korabiu; i przywiódł Bóg wiatr na ziemię, a zastanowiły się wody.

I usłyszał Bóg wołanie ich; i wspomniał Bóg na przymierze swoje z Abrahamem, z Izaakiem, i z Jakóbem.

I wejrzał Bóg na syny Izraelskie, i poznał Bóg.

Pomnijże na to, Jakóbie i Izraelu! przeto, żeś ty jest sługą moim. Stworzyłem cię, sługaś ty mój; o Izraelu! nie zapomnę na cię.

Ale Syon rzekł: Opuścił mię Pan, a Pan zapomniał na mię.

Oto na dłoniach swoich wyrysowałem cię; mury twoje zawżdy są przedemną.

A on pilnie naó patrząc, a przestraszony będąc, rzekł: Cóż jest, Panie? I rzekł mu: Modlitwy twoje i jałmużny twoje wstąpiły na pamięć przed obliczność Bożą.

Ziemia także wyda urodzaj swój; niech nam błogosławi Bóg, Bóg nasz.

A uczynię cię w naród wielki, i będęć błogosławił, i uwielbię imię twoje, i będziesz błogosławieóstwem.

I będę błogosławił błogosławiącym tobie; a przeklinające cię przeklinać będę: i będą błogosławione w tobie wszystkie narody ziemi.

Ale z drzewa wiadomości dobrego i złego, jeść z niego nie będziesz; albowiem dnia, którego jeść będziesz z niego, śmiercią umrzesz.

Rzekł też Pan Bóg: Nie dobrze być człowiekowi samemu; uczynię mu pomoc, która by była przy nim.

Wam przede wszystkim, Bóg wzbudził swojego Chłopca usługującego i posłał Go, aby was błogosławił, kiedy każdy z was odwraca się od swoich niegodziwości.

 Dlatego do narodów błogosławieństwo Abrahama dociera w Pomazańcu Jeszu, aby obietnicę Tchnienia dostali dzięki okazanej wierze.

 Jeśli wy (jesteście) pomazańcowi, to abrahamowym potomstwem jesteście, a według obietnicy dziedzicami.

Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego Jeszu Chrystusa, który nas ubłogosławił wszelkiem błogosławieóstwem duchownem w niebieskich rzeczach w Chrystusie;