Albowiem wspomniał na słowo świętobliwości swojej, które rzekł do Abrahama, sługi swego.

Dał pokarm tym, którzy się go boją, pamiętając wiecznie na przymierze swoje.

Wykupienie posławszy ludowi swemu, przykazał na wieki strzedź przymierza swego; święte i straszne jest imię jego.

Pamiętajcie aż na wieki na przymierze jego, na słowow, które przykazał do tysiącznego pokolenia;

I rzekłem; Proszę Panie, Boże niebieski, mocny, wielki i straszny! który strzeżesz umowy, i miłosierdzia z tymi, którzy cię miłują, i strzegą przykazania twego.

Modliłem się tedy Panu Bogu memu, a wzywając rzekłem: Proszę Panie! Boże wielki i straszny, strzegący przymierza i miłosierdzia tym, którzy cię miłują, i strzegą przykazaó twoich;

żeby okazać miłosierdzie naszym ojcom i przypomnieć sobie o swojej świętej umowie

ocalonym z ręki wrogów, bez lęku Mu służyć

A tak wiedz, że Pan, Bóg twój, jest Bóg, Bóg wierny, chowający przymierze, i miłosierdzie tym, którzy go miłują i strzegą przykazaó jego, do tysięcznego pokolenia;