7
Dopiero dnia onego najpierwej postanowił Dawid, aby tym psalmem chwalony był Pan przez Asafa i braci jego:
8
Wysławiajcie Pana, wzywajcie imienia jego, a opowiadajcie między narodami sprawy jego.
9
Śpiewajcie mu, grajcie mu, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego.
10
Chlubcie się w imieniu świętem jego, a niech się rozraduje serce szukających Pana.
11
Szukajcie Pana, i mocy jego; szukajcie oblicza jego zawżdy.
12
Wspominajcie dziwne sprawy jego, które czynił, i cuda jego, i sądy ust jego.
13
O nasienie Izraelskie, słudzy jego! O synowie Jakóbowi, wybrani jego!
14
On jest Pan, Bóg nasz; po wszystkiej ziemi sądy jego.
15
Pamiętajcie aż na wieki na przymierze jego, na słowow, które przykazał do tysiącznego pokolenia;
16
Które postanowił z Abrahamem, i na przysięgę jego z Izaakiem;
17
I postanowił to Jakóbowi za prawo, a Izraelowi za przymierze wieczne,
18
Mówiąc: Tobie dam ziemię Chananejską za sznur dziedzictwa waszego.
19
Choć was była mała liczba, a przez krótki czas byliście przychodniami w niej;
20
I przechodzili od narodu do narodu, i od królestwa do innego ludu:
21
Nie dopuścił nikomu, aby ich uciskać miał, i karał dla nich królów,
22
Mówiąc:Nie tykajcie pomazaóców moich, a prorokom moim nie czyócie nic złego.
