Słowem Paóskiem są niebiosa uczynione, a Duchem ust jego wszystko wojsko ich.

Duchem swym niebiosa przyozdobił, a ręka jego stworzyła węża skrętnego.

Duch Boży uczynił mię, a tchnienie Wszechmocnego ożywiło mię.

Albowiem pałac opuszczony będzie, huk miasta ustanie, zamek i baszty jaskiniami zostaną aż na wieki, na radość dzikim osłom i na pastwiska trzodom.

Póki nie będzie wylany na nas duch z wysokości, a nie obróci się pustynia w pole urodzajne, a pole urodzajne za las poczytane nie będzie.

I rzekł do mnie: Prorokuj do ducha, prorokuj, synu człowieczy! i rzecz do ducha: Tak mówi panujący Pan: Od czterech wiatrów przyjdź, duchu! i natchnij te pobite, a niech ożyją.

I was ożywił, którzyście byli umarli w upadkach i w grzechach.

Lecz Bóg, który jest bogaty w miłosierdziu, dla wielkiej miłości swojej, którą nas umiłował.

I gdyśmy byli umarłymi w grzechach, ożywił nas pospołu z Chrystusem, (gdyż łaską zbawieni jesteście)

Nie z uczynków sprawiedliwości, które byśmy my czynili, ale podług miłosierdzia swego zbawił nas przez omycie odrodzenia i odnowienia Ducha Świętego,

 O to tworzę niebiosa nowe i ziemię nową. Nikt nie będzie wspominał tego co było wcześniej i nie przyjdzie to do serca. 

Bo jako te niebiosa nowe, i ta ziemia nowa, którą Ja uczynię, stanie przedemną, mówi Pan, tak stanie nasienie wasze i imię wasze.

 Zasiadający na tronie oświadczył: "Oto wszystko nowe czynię". I rzekł mi: "Napisz: Te słowa są prawdą i zasługują na wiarę".