On jednak będąc miłosierny odpuszczał nieprawości ich, a nie zatracał ich, ale częstokroć odwracał gniew swój, a nie pobudzał wszystkiego gniewu swego;

Bo pamiętał, że są ciałem, wiatrem, który odchodzi, a nie wraca się zaś.

Dokądże, Panie! na wiekiż się kryć będziesz? także będzie jako ogieó pałać zapalczywość twoja?

W pocie oblicza twego będziesz pożywał chleba, aż się nawrócisz do ziemi, gdyżeś z niej wzięty; boś proch, i w proch się obrócisz.

Obleczone jest ciało moje w robaki i w plugastwo z prochu; skóra moja popadała się, i rozsiadła się.

Wspomnij, o Panie! iż wiatrem jest żywot mój, nie wróci się oko moje, aby widziało dobre rzeczy.

Pomnij proszę, żeś mię jako glinę ulepił, a w proch mię zaś obrócisz.

Izali skruszysz liść chwiejący się? a źdźbło suche gonić będziesz?

I wróci się proch do ziemi, jako przedtem był, a duch wróci się do Boga, który go dał.