Tedym rzekł: Oto idę; w księgach napisano o mnie;

Halleluja. Błogosławiony mąż, który się Pana boi, a w przykazaniach jego ma wielkie kochanie.

W sercu mojem składam wyroki twoje, abym nie zgrzeszył przeciwko tobie.

Daj, abym chodził ścieżką przykazaó twoich, gdyż w tem jest upodobanie moje.

Bom się rozkochał w przykazaniach twoich, którem umiłował.

Przyłożę i ręce moje do rozkazaó twoich, które miłuję, a będę rozmyślał o ustawach twoich.

Lepszy mi jest zakon ust twoich, niżeli tysiące złota i srebra.

By był zakon twój nie był kochaniem mojem, dawnobym był zginął w utrapieniu mojem.

Od przykazania ust jego nie odchylałem się; owszem, postanowiłem u siebie zachować słowa ust jego.

Gdy się znalazły mowy twoje, zjadłem ich, a było mi słowo twoje weselem i radością serca mego, ponieważ się nazywam od imienia twego, Panie, Boże zastępów!

Albowiem kocham się w zakonie Bożym według wewnętrznego człowieka.

 Na tym polega miłowanie Boga, że się przestrzega Jego poleceń, a Jego nakazy nie są uciążliwe.

O nim będzie wdzięczna mowa moja, a ja się rozweselę w Panu.

W sercu mojem składam wyroki twoje, abym nie zgrzeszył przeciwko tobie.

O przykazaniach twoich rozmyślam, i przypatruję się drogom twoim.

O jakom się rozmiłował zakonu twego! tak, iż każdego dnia jest rozmyślaniem mojem.

Nad wszystkich nauczycieli moich stałem się rozumniejszym; bo świadectwa twoje są rozmyślaniem mojem.

Niech nie odstępują księgi zakonu tego od ust twoich; ale rozmyślaj w nich we dnie i w nocy, abyś strzegł i czynił wszystko, co napisano w nim; albowiem na ten czas poszczęścią się drogi twoje, i na ten czas roztropnym będziesz.

O tem rozmyślaj, tem się zabawiaj, aby postępek twój jawny był wszystkim.

(Pieśó a psalm synów Korego przedniejszemu śpiewakowi na Machalat ku śpiewaniu, nauczający, (złożony)od Hemana Ezrahytczyka.)

Była wdową, miała około osiemdziesiąt cztery lata. Nie opuszczała świątyni, dniami i nocami oddawała Bogu cześć w postach i w modlitwach.

A Bóg izali się nie pomści krzywdy wybranych swoich, wołających do siebie we dnie i w nocy, chociaż im długo cierpi?

Albowiem pamiętajcie, bracia! pracę naszę i trudy, gdyż w nocy i we dnie robiąc, abyśmy żadnego z was nie obciążyli, kazaliśmy u was Ewangielię Bożą.

Dziękuję Bogu, któremu służę z przodków w czystem sumieniu, że cię bez przestanku wspominam w prośbach moich, w nocy i we dnie,