Będą jako trawa na dachu, która pierwej, niż odrośnie, usycha.

Z której żeóca nie może garści swej napełnić; ani naręcza swego ten, który wiąże snopy.

Albowiem stanie się jako wrzos na puszczy, który nie czuje, gdy co dobrego przychodzi, ale bywa na suchych miejscach na puszczy w ziemi słonej, i w której nikt nie mieszka.

Zasiane na gruncie skalistym to ten, kto słucha nauki i zaraz z radością ją przyjmuje,

A bogaty w poniżeniu swojem; bo jako kwiat trawy przeminie.

Albowiem jako słoóce, kiedy weszło z gorącością, ususzyło trawę, a kwiat jej opadł i zginęła ona śliczność kształtu jego, tak i bogaty w drogach swoich uwiędnie.

Ponieważ wszelkie ciało jest jak trawa, a wszelka chwała człowieka jest jak kwiat trawy, gdy zwiędnie trawa i kwiat jej obumrze,