Is there
Księga Joba 14:5
Gdyż zamierzone są dni jego, liczba miesięcy jego u ciebie; zamierzyłeś mu kres, którego nie może przestąpić.
Księga Joba 14:13
Obyżeś mię w grobie ukrył i utaił, ażby się uciszył gniew twój, a iżbyś mi zamierzył kres, kędy chcesz wspomnieć na mię!
Księga Joba 14:14
Gdy umrze człowiek, izali żyć będzie? Po wszystkie dni wymierzonego czasu mego będę oczekiwał przyszłej odmiany mojej.
Księga Psalmów 39:4
Rozpaliło się serce moje we wnętrznościach moich; w rozmyślaniu mojem rozżarzył się ogieó, ażem tak rzekł językiem swoim:
Księga Izajasza 38:5
Idź, a powiedz Ezechyjaszowi: Tak mówi Pan, Bóg Dawida, ojca twego: Wysłuchałem modlitwę twoję, widziałem łzy twoje; oto Ja przyczynię do dni twoich piętnaście lat;
Ewangelia wg św. Jana 11:9
 Odpowiedział Jeszu: Czy nie dwanaście godzin ma dzień? Jeśli ktoś chodzi w dzień, nie przewróci się, bo widzi światło tego świata. 
Ewangelia wg św. Jana 11:10
A jeźli kto chodzi w nocy, obrazi się; bo w nim światła nie masz.
an appointed time
Księga Eklezjasty 8:8
Niemasz człowieka, coby miał moc nad żywotem, żeby zahamował duszę, ani ma mocy nade dniem śmierci; ani ma, czemby się bronił w tym boju, ani wyswobodzi niezbożnego niepobożność.
like the days
Księga Joba 14:6
Odstąpże od niego, aż odpocznie, aż przejdzie jako najemniczy dzieó jego.
Księga Kapłańska 25:50
Księga Powtórzonego Prawa 15:18
Sędzie i urzędniki postanowisz sobie we wszystkich bramach twoich, które Pan, Bóg twój, da tobie w każdem pokoleniu twojem, aby sądzili lud sądem sprawiedliwym.
Księga Izajasza 21:16
Gdyż tak rzekł Pan do mnie: Że po roku, jaki jest rok najemniczy, ustanie wszystka sława Kedar.
Ewangelia wg św. Mateusza 20:1-15
1
Władztwo niebios przypomina swoim postępowaniem gospodarza, który wyszedł wczesnym rankiem zatrudnić pracowników do swojej winnicy.
2
Ustalił z pracownikami wynagrodzenie w wysokości denara za dzień i wysłał ich do winnicy.
3
Następnie wyszedł około godziny trzeciej i zobaczył innych ludzi, stojących bezczynnie na rynku.
4
Również im zaproponował: Chodźcie i wy do winnicy, a ja was uczciwie wynagrodzę.
5
Zgodzili się i poszli. Ponownie gospodarz wyszedł — około szóstej i dziewiątej godziny — i postąpił podobnie.
6
Około godziny jedenastej znalazł innych niezatrudnionych, mówi im: Dlaczego stoicie tu cały dzień, nic nie robiąc?
7
Odpowiedzieli: Nikt nas nie zatrudnił. Powiedział im: Idźcie i wy do winnicy.
8
Z nastaniem wieczoru, właściciel winnicy mówi do swojego zarządcy: Zwołaj robotników i wypłać im wynagrodzenie, zaczynając od tych, co zaczęli na końcu, a później wypłać tym, co byli pierwsi.
9
Gdy podeszli zatrudnieni o godzinie jedenastej, otrzymali po denarze,
10
kiedy więc podeszli ci, co najdłużej pracowali, ponieważ byli pierwsi, przypuszczali, że dostaną więcej, ale każdy z nich otrzymał denara.
11
Gdy zabrali pieniądze, zaczęli szemrać przeciwko gospodarzowi,
12
mówiąc: Ci ostatni tylko jedną godzinę pracowali, a zrównałeś ich z nami, podczas gdy my znosiliśmy upał i spiekotę całego dnia.
13
Odpowiedział jednemu z nich: Przyjacielu, nie krzywdzę cię. Czy nie o denara się ze mną umówiłeś?
14
Zabierz co twoje i odejdź! Chcę temu ostatniemu dać tyle samo co tobie.
15
Czy nie wolno mi z moją własnością zrobić co zechcę? Dlaczego patrzysz na mnie złym okiem, że ja chcę komuś dobro wyświadczyć?