Gdy się przypatruję niebiosom twoim, dziełu palców twoich, miesiącowi i gwiazdom, któreś wystawił,

Panie! cóż jest człowiek, że naó masz baczenie? a syn człowieczy, że go sobie poważasz?

A świadczył ktoś na niektórem miejscu, mówiąc: Cóż jest człowiek, iż naó pamiętasz, albo syn człowieczy, iż go nawiedzasz?

Izażem ja jest morze, albo wieloryb, zasię mię osadził strażą?

Ale Abigaili, żonie Nabalowej, oznajmił to jeden czeladnik z sług Nabalowych, mówiąc: Oto przysłał Dawid posły z puszczy, aby błogosławili Panu naszemu, lecz on je sfukał.

Jeźliby obrócił przeciwko niemu serce swoje, a ducha jego, i dech jego do siebie wziął:

Zginęłoby wszelkie ciało społu, a człowiekby się do prochu nawrócił.