Wdowy puszczałeś próżne, a sierót ramiona potarłeś.

Osła sierotek zajmują, a wołu od wdowy w zastawie biorą.

Porywają sierotkę od piersi, a od ubogiego biorą zastaw.

Żem wybawiał ubogiego wołającego, i sierotkę, i tego, który nie miał pomocnika.

Jeźliżem jadł sztuczkę swoję sam, a nie jadała i sierota z niej;

Jeźliżem podniósł przeciwko sierocie rękę swoję, gdym widział w bramie pomoc moję:

Jeźlibyś je bez litości trapił, a one by wołały do mnie, słysząc wysłucham wołanie ich.

Jeźlibyś pieniędzy pożyczył ludowi memu ubogiemu, który mieszka z tobą, nie bądziesz mu jako lichwiarz, nie obciążycie go lichwą.

Czyócie sprawiedliwość ubogiemu i sierotce; utrapionego i niedostatecznego usprawiedliwiajcie.

Nie przenoś granicy starej, a na rolę sierotek nie wchodź.

Bo obroóca ich możny; onci się podejmuje sprawy ich przeciwko tobie.

Ojca i matkę znieważają w tobie, przychodniowi krzywdę czynią w pośród ciebie, sierotę i wdowę uciskają w tobie.

Ale się do was przybliżę z sądem, i będę świadkiem prędkim przeciwko czarownikom, i przeciwko cudzołożnikom, i przeciwko krzywoprzysiężcom, i przeciwko tym, którzy krzywdę czyniąc zatrzymywają zapłatę najemnikowi, wdowie i sierocie i cudzoziemcowi krzywdę czynią, a nie boją się mnie, mówi Pan zastępów.

Pobożność czysta i bez skazy wobec Boga i Ojca wyraża się w opiece nad sierotami i wdowami w ich utrapieniach i w zachowaniu siebie samego nieskalanym od wpływów świata.

Oto rodzi nieprawość, bo począł boleść; ale porodzi kłamstwo.

Wywyżże się nad niebiosa, o Boże! a nade wszystką ziemią chwała twoja.

Izali się ma oddawać złem za dobre, że ukopali dół duszy mojej? Wspomnij, żem stawał przed obliczem twojem, abym za nimi mówił ku ich dobremu, i odwrócił zapalczywość twoję od nich.

Niech będzie słyszany krzyk z domów ich, gdy na nich nagle wojsko przywiedziesz; bo ukopali dół, aby mię ułapili a sidła ukryli na nogi moje.