I było dni Tarego dwieście lat, i pięć lat; i umarł Tare w Haranie.

Teć są dni lat żywota Abrahamowego, które przeżył, sto i siedemdziesiąt, i pięć lat.

A było dni Izaakowych sto lat, i osiemdziesiąt lat.

I żył Jakób w ziemi Egipskiej siedemnaście lat; a było dni Jakóbowych, lat żywota jego, sto czterdzieści i siedem lat.

I umarł Józef, mając sto i dziesięć lat; którego namazawszy wonnemi maściami, włożono do trumny w Egipcie.

I stało się potem, że umarł Jozue, syn Nunów, sługa Paóski, we stu i w dziesięciu lat.

Dni wieku naszego jest lat siedmdziesiąt, a jeźli kto duższy, lat ośmdziesiąt, a to, co najlepszego w nich, tylko kłopot i nędza, a gdy to pominie, tedy prędko odlatujemy.

I oglądał Józef syny Efraimowe aż do trzeciego pokolenia. Synowie też Machyra, syna Manasesowego, porodzili się na kolanach Józefowych.

I oglądał synów synów twoich, i pokój nad Izraelem.

Korona starców są synowie synów ich, a ozdoba synów są ojcowie ich.