Oto teraz słoó, któregom uczynił jako i ciebie, trawę je jako wół.

Jemuć pastwę góry przynoszą, a wszystek zwierz polny tam igra.

Okrywają go drzewa cieniste cieniem swoim, a ogarniają go wierzby nad potokami.

I rzekł Bóg: Oto dałem wam wszelkie ziele, wydawające z siebie nasienie, które jest na obliczu wszystkiej ziemi; i wszelkie drzewo, na którym jest owoc drzewa, wydawające z siebie nasienie, będzie wam ku pokarmowi.

I wszelkiemu zwierzowi ziemskiemu, i wszystkiemu ptactwu niebieskiemu, i wszelkiej rzeczy ruszającej się na ziemi, w której jest dusza żywiąca; wszelka jarzyna ziela będzie ku pokarmowi; i stało się tak.

Wszystko to na cię oczekuje, abyś im dał pokarm czasu swego.

Gdy im dajesz, zbierają; gdy otwierasz rękę twoję, nasycone bywają dobremi rzeczami.

Oczy wszystkich w tobie nadzieję mają, a ty im dajesz pokarm ich czasu swojego.

Otwierasz rękę twoję, a nasycasz wszystko, co żyje, według upodobania twego.