Ryk lwi, i głos lwicy, i zęby lwiąt wytrącają.

Lew ginie, iż nie ma łupu, i szczenięta lwie rozproszone bywają.

Bójcie się Pana święci jego; bo niemasz niedostatku bojącym się go.

Lwięta ryczą do łupu, i szukają od Boga pokarmu swego.

Oczy wszystkich w tobie nadzieję mają, a ty im dajesz pokarm ich czasu swojego.

Otwierasz rękę twoję, a nasycasz wszystko, co żyje, według upodobania twego.