he
Księga Joba 38:25
Któż rozdzielił stok powodziom? a drogę błyskawicy gromów?
Księga Joba 38:34
Izali podniesiesz ku obłokowi głos twój, aby cię wielkość wód okryła?
Księga Joba 38:35
Izali możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły, i rzekłyć: Otośmy?
Ewangelia wg św. Łukasza 17:24
Albowiem jako błyskawica, błyskając się od jednej strony, która jest pod niebem, aż do drugiej, która jest pod niebem, świeci: tak będzie i Syn człowieczy w dzieó swój.
and
Księga Joba 38:8-11
8
Któż zamknął drzwiami morze, gdy się wyrywało, jakoby z żywota wychodząc?
9
Gdym położył obłok za szatę jego, a ciemność za pieluchy jego;
10
Gdym postanowił o niem dekret mój, a przyprawiłem zaworę i drzwi do niego,
11
I rzekłem: Aż dotąd wychodzić będziesz, a dalej nie postąpisz, a tu położysz nadęte wały twoje.
Księga Rodzaju 1:9
I rzekł Bóg: Niech się zbiorą wody, które są pod niebem, na jedno miejsce, a niech się okaże miejsce suche; i stało się tak.
Księga Wyjścia 14:22
I szli synowie Izraelscy środkiem morza po suszy; a wody im były jako mur. po prawej stronie ich, i po lewej stronie ich.
Księga Wyjścia 14:28
Wróciwszy się tedy wody, okryły wozy i jezdne, ze wszystkiem wojskiem Faraonowem, które weszło za nimi w morze, tak iż nie zostało z nich i jednego.
Księga Wyjścia 15:4
Wozy Faraonowe i wojsko jego wrzucił w morze, a wybrani wodzowie jego potopieni są w morzu czerwonem.
Księga Wyjścia 15:5
Przepaści okryły je; poszli w głębią jako kamieó.
Księga Psalmów 18:11-16
11
A wsiadłszy na Cheruba, latał; latał na skrzydłach wiatrowych.
12
Uczynił sobie z ciemności ukrycie, około siebie namiot swój z ciemnych wód, i z gęstych obłoków.
13
Od blasku przed nim rozeszły się obłoki jego, grad i węgle ogniste.
14
I zagrzmiał na niebie Pan, a Najwyższy wydał głos swój, grad i węgle ogniste.
15
Wypuścił strzały swe, i rozproszył ich, a błyskawicami gęstemi rozgromił ich.
16
I okazały się głębokości wód, a odkryte są grunty świata na fukanie twoje, Panie! i na tchnienie wiatru nozdrzy twoich.
Księga Psalmów 104:5-9
5
Ugruntowałeś ziemię na słupach jej, tak, że się nie poruszy na wieki wieczne.
6
Przepaścią jako szatą przyodziałeś ją był, tak, że wody stały nad górami.
7
Na zgromienie twojerozbiegły się, a na głos pogromu twego prędko zuciekały.
8
Wstąpiły góry, zniżyły się doliny na miejsce, któreś im założył.
9
Zamierzyłeś im kres, aby go nie przestępowały, ani się wracały na okrycie ziemi.
