Widząc synowie Boży córki ludzkie, że były piękne, brali sobie każdą, którą chcieli na żonę.

I stało się przed wieczorem, gdy wstał Dawid z łoża swego, a przechadzał się po dachu domu królewskiego, że ujrzał z dachu niewiastę, myjącą się; a ta niewiasta była bardzo piękna na wejrzeniu.

Posłał tedy Dawid posły, i wziął ją. Która gdy weszła do niego, spał z nią; a ona się była oczyściła od nieczystoty swojej: potem wróciła się do domu swego.

Odwróć oczy moje, aby nie patrzały na marność; na drodze twojej ożyw mię.

Oczy twoje niechaj na dobre rzeczy patrzą, a powieki twoje niech drogę przed tobą prostują.

Nie zapatruj się na wino, gdy się rumieni, i gdy wydaje w kubku łunę swoję, a prosto wyskakuje.

Oczy twoje patrzyć będą na cudze żony, a serce twe będzie mówiło przewrotności;

 Ja wam natomiast mówię, że każdy, kto patrzy na kobietę dla pożądania jej, już w swoim sercu popełnił z nią cudzołóstwo.

 Jeśli więc prawe twoje oko jest ci powodem do uchybienia, wyłup je i odrzuć od siebie. Lepiej bowiem jest dla ciebie, gdy zginie jeden z twoich członków, niż żeby całe twoje ciało miało być wrzucone do Gehenny. 

 Ponieważ wszystko, co jest na świecie, pożądliwość ciała i pożądliwość oczu, i chlubienie się życiem, nie jest z Ojca, ale jest ze świata.

Nie pożądaj piękności jej w sercu twojem, a niech cię nie łowi powiekami swemi.

Ale każdy bywa kuszony, gdy od swoich własnych pożądliwości bywa pociągniony i przynęcony.

Zatem pożądliwość począwszy, rodzi grzech, a grzech będąc wykonany, rodzi śmierć.