Bo strach, któregom się lękał, przyszedł na mię, a czegom się obawiał, przydało mi się.

Nie byłem bezpieczny, anim się uspokoił, anim odpoczywał, a przecież na mię przyszła trwoga.

Przetożem rzekł: W gniaździe swojem umrę, a jako piasek rozmnożę dni moje.

Czekaj pokoju, alić nic dobrego; czasu uzdrowienia, alić oto strach.

Izali do koóca odrzucasz Judę? Izali Syon obrzydziła sobie dusza twoja? Przecz nas bijesz, tak abyśmy już nie byli uzdrowieni? Oczekujemyli na pokój, alić oto następuje nic dobrego; a jeźli na czas uleczenia, a oto zatrwożenie.

Przeczże ma być żal mój wieczny? a rana moja śmiertelna, która się uleczyć nie da? Przeczże mi tak masz być jako omylny, jako wody niepewne?

Będzie bowiem bolesna dla dobrych rzeczy ta, która mieszka na miejscach przykrych, przeto, że zstąpi złe od Pana aż do bramy Jeruzalemskiej.

Światło się zaćmi w przybytku jego, i pochodnia jego nad nim zgaśnie.

Wypędzą go z światłości do ciemności, a z okręgu świata wyrzucą go.

Tak, żem mało nie zginął od ciemności; bo przed oblicznością moją nie zakrył zamroczenia.

Światłości nasiano sprawiedliwemu, a radości tym, którzy są uprzejmego serca.

Kto jest między wami bojący się Pana, posłuchaj głosu sługi jego; kto jest, co chodzi w ciemnościach a nie ma światłości? ufaj w imieniu Paóskiem, a spolegaj na Bogu swoim.