Obyżeś mię w grobie ukrył i utaił, ażby się uciszył gniew twój, a iżbyś mi zamierzył kres, kędy chcesz wspomnieć na mię!

Serce moje boleje we mnie, a strachy śmierci przypadły na mię.

I rzekłem: Obym miał skrzydła jako gołębica, zaleciałbym, a odpocząłbym.

I nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, duszy jednak zabić nie mogą; bójcie się raczej Tego, który może i duszę i ciało zgubić w Gehennie.

A mówię wam przyjaciołom moim: Nie bójcie się tych, którzy ciało zabijają, a potem nie mają co by więcej uczynili.

Ponieważ sprawiedliwa jest u Boga, żeby wzajem oddał uciśnienie tym, którzy was uciskają;

A wam, którzyście uciśnieni, odpocznienie z nami przy objawieniu Pana Jeszu z nieba z Aniołami mocy jego,

Albowiem widzeniem i słyszeniem on sprawiedliwy mieszkając między nimi, dzieó po dniu duszę sprawiedliwą uczynkami ich niezbożnymi trapił.

Sprawiedliwy ginie, a nikt tego do serca nieprzypuszcza; i mężowie pobożni schodzą, a nikt tego nie uważa, że przed przyjściem złego sprawiedliwy zebrany bywa;

Że wschodzi do pokoju, a odpoczywa na łożu swojem, ktokolwiek chodzi w uprzejmości.

A tak zostaje jeszcze odpocznienie ludowi Bożemu.

Starajmyż się tedy, abyśmy weszli do onego odpocznienia, żeby kto nie wpadł w tenże przykład niedowiarstwa.

I usłyszałem głos z nieba, mówiący do mnie: Napisz: Błogosławieni są odtąd umarli, którzy w Panu umierają. Zaprawdę mówi Duch im, aby odpoczywali od prac swoich, a uczynki ich idą za nimi.