Przed wypełnieniem dni swoich wycięty będzie, a różdżka jego nie zakwitnie.

 Powierz Panu swoje problemy, a On podtrzyma cię i nie pozwoli, by kiedykolwiek zachwiał się sprawiedliwy.

Utrapił w drodze siłę moję, ukrócił dni moich;

Nie bądź nader niepobożnym, ani nazbyt głupim; przeczżebyś miał umrzeć przed czasem swoim?

Roku sześćsetnego wieku Noego, miesiąca wtórego, siedemnastego dnia tegoż miesiąca, w tenże dzieó przerwały się wszystkie źródła przepaści wielkiej, i okna niebieskie otworzyły się.

Był tedy potop przez czterdzieści dni na ziemi, i wezbrały wody i podniosły korab, i był podniesiony od ziemi.

Tedy się wody wzmogły nader bardzo nad ziemią, i okryły się wszystkie góry wysokie, które były pod wszystkiem niebem.

Zaginęło tedy wszelkie ciało ruchające się na ziemi, i z ptaków, i z bydła, i z zwierząt, i wszelkiej gadziny płazającej się po ziemi, i wszyscy ludzie.

Tak wygładził Bóg wszystko stworzenie, które było na ziemi, od człowieka aż do bydlęcia, aż do gadziny, i aż do ptastwa niebieskiego, wygładzone są z ziemi, i został tylko Noe i którzy z nim byli w korabiu.

Jak było w czasach Noego tak samo będzie, gdy przyjdzie Syn człowieczy.

i nie zorientowali się w sytuacji, aż przyszedł kataklizm i zabił wszystkich, tak będzie również z przyjściem Syna człowieczego.

 w którym i więzieniu tchnieniom głosił wyjście 

 tym, które niegdyś były nieposłuszne, gdy Bóg cierpliwie czekał za dni Noego, kiedy budowano arkę, w której nieliczni, to jest osiem dusz, zostało ocalonych przez wodę.

Także i pierwszemu światu nie przepuścił, ale Noego samoósmego, kaznodzieję sprawiedliwości, zachował, przywiódłszy potop na świat niepobożnych;