Niechajże będą pohaóbieni, i zawstydzeni wszyscy weselący się ze złego mego; niech będą obleczeni w haóbę, i w sromotę, którzy się chlubią przeciwko mnie.

Albowiem na cię, Panie! oczekuję; ty za mię odpowiesz, Panie, Boże mój!

Ale ty, Panie! zmiłuj się nademną, a podnieś mię, i oddam im.

Ciężkości są w pośrodku jego, a nie ustępuje z ulic jego chytrość i zdrada.

Nie wesel się ze mnie, nieprzyjaciółko moja! jeźlim upadła, powstanę; jeźli siedzę w ciemnościach, Pan jest światłością moją.

To ich spotka za pychę ich, iż lżyli i wynosili się nad lud Pana zastępów.

Zachowa Pan i namioty Judzkie pierwej, aby się nie wywyższała chwała domu Dawidowego, i chwała obywateli Jeruzalemskich przeciwko Judzie.

I draźniła ją bardzo przeciwnica jej, aby ją tylko rozgniewała, dla tego, iż zamknął był Pan żywot jej.

I odpowiedzieli mi: Te ostatki, które pozostały z więzienia tam w onej krainie, są w wielkiem utrapieniu, i w zelżywości: nadto mur Jeruzalemski rozwalony jest, i bramy jego spalone są ogniem.

A w on dzieó uchwyci się siedm niewiast męża jednego, mówiąc: Chleb swój jeść będziemy, i odzieniem swem przyodziewać się będziemy; tylko niech nas zowią od imienia twego, a odejmij pohaóbienie nasze.

Tak mi uczynił Pan w tym czasie, gdy na mnie zwrócił uwagę, żeby zabrać powód do wstydu wśród ludzi.

A Jeszu odpowiadając, rzekł im: Mniemacie, że ci Galilejczycy nad wszystkie inne Galilejczyki grzeszniejszymi byli, iż takowe rzeczy ucierpieli?

Albo ośmnaście onych, na które upadła wieża w Syloe i pobiła je, mniemacie żeby ci winniejszymi byli nad wszystkie ludzie mieszkające w Jeruzalemie?

Uczniowie Jego zadali Mu pytanie: "Mistrzu, kto zgrzeszył, że się urodził niewidomym - on czy jego rodzice?" 

Odpowiedzieli i rzekli mu: Tyś się wszystek w grzechach narodził, a ty nas uczysz? I wygnali go precz.