Gdyż zamierzone są dni jego, liczba miesięcy jego u ciebie; zamierzyłeś mu kres, którego nie może przestąpić.

Gdy umrze człowiek, izali żyć będzie? Po wszystkie dni wymierzonego czasu mego będę oczekiwał przyszłej odmiany mojej.

Jako niszczeje obłok i przemija, tak zstępujący do grobu nie wynijdzie;

Nie wróci się więcej do domu swego, ani go więcej pozna miejsce jego.

Ale człowiek umiera, zemdlony będąc, a umarłszy człowiek gdzież jest?

Nawet i wysokiego miejsca bać się będą, i będą się lękać na drodze, gdy zakwitnie migdałowe drzewo, także i szaraócza będzie mu ciężka, i żądza go ominie; bo człowiek idzie do domu wiecznego, a płaczący po ulicach chodzić będą,