Niech tylko zdejmie zemnie rózgę swoję, a strach jego niech mię nie straszy;

Tedy będę mówił, a nie będę się go bał; bom ja nie jest taki sam u siebie.

Wszakże radbym z Wszechmocnym mówił, i radbym się z Bogiem rozpierał.

Potem zawołaj mię, a ja tobie odpowiem; albo ja niech mówię, a ty mnie odpowiedz.

Obym wiedział, gdziebym go mógł znaleść, szedłbym aż do stolicy jego.

Dowiedziałbym się, jakoby mi odpowiedział, a zrozumiałbym, coby mi rzekł.

Tamby się człowiek szczery rozprawił z nim, i byłbym wolnym wiecznie od sędziego mego.

Obym miał kogo, coby mię wysłuchał; ale oto ten jest znak mój, że Wszechmogący sam odpowie za mię, i księga, którą napisał przeciwnik mój.

A tak odpowiedział Pan Ijobowi, i rzekł:

Zatem odpowiedział Ijob Panu, i rzekł:

Mówiłem raz i drugi, ale więcej nie odpowiem, i nic więcej nie przydam.

Czemkolwiek kto jest, już tak nazwano imię jego; i wiadomo było, że człowiekiem być miał, i że się nie może sądzić z mocniejszym nad się.

Biada temu, który się spiera z stworzycielem swoim, będąc skorupą, jako inne skorupy gliniane. Izali glina rzecze garncarzowi swemu: Cóż czynisz? Robota twoja zaprawdę nikczemna jest.

I owszem, o człowiecze! któżeś ty jest, który spór wiedziesz z Bogiem? Izali lepianka rzecze lepiarzowi: Przeczżeś mię tak uczynił?