Cóż jest człowiek, aby miał być czystym, albo żeby miał być sprawiedliwym, urodzony z niewiasty?

Jakoż tedy nędzny człowiek usprawiedliwiony być może przed Bogiem? albo jako może być czysty urodzony z niewiasty?

Jakoż daleko mniej człowiek, który jest robakiem, a syn człowieczy, który jest czerwiem.

I żył Adam sto i trzydzieści lat, i spłodził syna na podobieóstwo swoje, i na wyobrażenie swoje, i nazwał imię jego Set.

Albowiem ja znam nieprawość moję, a grzech mój przedemną jest zawżdy.

Powodzią porywasz ich; są jako sen, i jako trawa, która z poranku rośnie.

 Zrodzone z ciała, jest ciałem, a zrodzone z Tchnienia, jest tchnieniem.

Przetoż jako przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć; tak też na wszystkich ludzi śmierć przyszła, ponieważ wszyscy zgrzeszyli.

Przetoż którzy są w ciele, Bogu się podobać nie mogą.

Lecz wy nie jesteście w ciele, ale w duchu, gdyż Duch Boży mieszka w was: a jeźli kto Ducha Chrystusowego nie ma, ten nie jest jego.

Między którymi i my wszyscy obcowaliśmy niekiedy w pożądliwościach ciała naszego, czyniąc to, co się podobało ciału i myślom, i byliśmy z przyrodzenia dziećmi gniewu, jako i drudzy.

Poseł odpowiedział jej: Święte Tchnienie zstąpi na ciebie i energia Najwyższego cię zacieni. Dlatego też Święte, które się urodzi, będzie nazwane Synem Boga.