Ufajcież w nim na każdy czas, o narody! Wylewajcie przed obliczem jego serca wasze: Bóg jest ucieczką naszą. Sela.

Zaprawdęć marnością są synowie ludzcy, kłamliwi synowie mocarzy; będąli pospołu włożeni na wagę, lekciejszymi będą nad marność.

Zgłupiałem był, a nicem nie rozumiał, byłem przed tobą jako bydlę.

O jako wielmożne są sprawy twoje, Panie! bardzo głębokie są myśli twoje.

Nadto rzekłem w sercu swem o sprawie synów ludzkich, że im Bóg okazał, aby wiedzieli, że są podobni bydłu.

Mieniąc się być mądrymi, zgłupieli;

 Chcesz poznać człowieku bezrozumny, że wiara bez działania jest martwa? 

Który chwyta mądrych w chytrości ich, a radę przewrotnych prędko niszczy.

Wieraście wy sami ludźmi? i z wamiż umrze mądrość?

Teżci ja mam serce jako i wy, anim jest podlejszym niżeli wy; a któż i tego nie wie, co i wy?

Ale człowiekowi rzekł: Oto bojaźó Paóska jest mądrością, a warować się złego, jest rozumem.

Zaistem jest głupszy nad innych, a rozumu człowieczego nie mam.

Któż wstąpił na niebo, i zasię zstąpił? któż zgromadził wiatr do garści swych? Któż zagarnął wody do szaty swej? któż utwierdził wszystkie koóczyny ziemi? Cóż za imię jego? i co za imię syna jego? Wieszże?

Bądźcie między sobą jednomyślni, wysoko o sobie nie rozumiejąc, ale się do niskich nakłaniając.

 Niech nikt samego siebie nie zwodzi; jeśli u was ktoś siebie uważa za mądrego w tym eonie, niech się stanie głupim, aby się stał mądrym.

 I jeszcze: Pan zna myśli mądrych, że są marnością.

Jeźli kto jest mądry i umiejętny między wami? niech pokaże dobrem obcowaniem uczynki swoje w mądrej cichości.

 Ponieważ taka mądrość nie pochodzi z góry, ale jest ziemska, zmysłowa, a nawet demoniczna.

 Mądrość, która pochodzi z góry, jest przede wszystkim czysta, a także pokojowa, życzliwa, otwarta na argumenty, napełniona miłosierdziem i dobrymi owocami, niepowodująca podziałów, i jest pozbawiona obłudy.

Cóż jest człowiek, aby miał być czystym, albo żeby miał być sprawiedliwym, urodzony z niewiasty?

Albowiem ja znam nieprawość moję, a grzech mój przedemną jest zawżdy.

Między którymi i my wszyscy obcowaliśmy niekiedy w pożądliwościach ciała naszego, czyniąc to, co się podobało ciału i myślom, i byliśmy z przyrodzenia dziećmi gniewu, jako i drudzy.

Izali osieł dziki ryczy nad trawą? albo wół izali ryczy nad paszą swoją?

Któż wypuścił osła dzikiego na wolność? a pęta osła dzikiego któż rozwiązał?

On się naśmiewa ze zgrai miejskiej, a na głos tego, co go goni, nic niedba.

Oślicaś dzika, przywykłaś na puszczy, która według żądzy duszy swej wiatr łapie, gdy się jej przyczyna da; któż ją odwróci? Wszyscy którzy jej szukają, nie strudzą się, i w miesiącu jej znajdą ją.