Onejże nocy ukazał się Bóg Salomonowi, i rzekł do niego: Proś czego chcesz, a dam ci.

A gdy już było Abramowi dziewięćdziesiąt lat i dziewięć lat, ukazał się Pan Abramowi, i rzekł do niego: Jam jest Bóg Wszechmogący; chodź przed obliczem mojem, a bądź doskonały.

Że się Pan ukazał Salomonowi powtóre, jako mu się ukazał w Gabaon.

Nadto nabudował ołtarzy wszystkiemu wojsku niebieskiemu w obu sieniach domu Paóskiego.

Żądości pokornych wysłuchiwasz, Panie! utwierdzasz serca ich, nachylasz ku nim ucha twojego.

Aleć zaiste wysłuchał Bóg, a był pilen głosu modlitwy mojej.

Poseł uspakajał go: Nie bój się Zacharia, gdyż twoje błaganie zostało wysłuchane; twoja żona Elisabet urodzi ci syna i nadasz mu imię Joan [Jan].

I rzekł: Kornelijuszu! wysłuchana jest modlitwa twoja, a jałmużny twoje przyszły na pamięć przed obliczność Bożą.

 Mamy tę pewność, że o cokolwiek zgodnego z Jego wolą poprosimy, On nas wysłucha.

 A jeśli wiemy, że nas słucha, o cokolwiek byśmy prosili, wówczas wiemy, że to co posiadamy, a wcześniej prosiliśmy, pochodzi od Niego.

Bom teraz obrał i poświęcił ten dom, aby tu przebywało imię moje aż na wieki; i będą tu oczy moje, i serce moje po wszystkie dni.

Ale miejsca, które obierze Pan, Bóg wasz, ze wszystkich pokoleó waszych, aby tam wystawił imię swoje, i mieszkał na niem, będziecie szukać i do niego się schadzać.

Tedy na miejsce, które obierze sobie Pan, Bóg wasz, aby tam mieszkało imię jego, tam znosić będziecie wszystko, co ja wam rozkazuję, całopalenia wasze, i ofiary wasze, dziesięciny wasze, i ofiary rąk waszych, i wszystko, co przedniego jest w ślubiech waszych, które ślubować będziecie Panu;

Wszakże obrał pokolenie Judowe, i górę Syon, którą umiłował.

I wystawił sobie jako pałac wysoki świątnicę swoję, jako ziemię, którą ugruntował na wieki.

Albowiem obrał Pan Syon, i upodobał go sobie na mieszkanie, mówiąc:

Toć będzie odpocznienie moje aż na wieki; tu będę mieszkał, bom go siebie upodobał.

Jeszcze mu rzekł Elijasz: Proszę siedź tu; bo mię Pan posłał do Jordanu. Który odpowiedział: Jako żywy Pan, jako żywa i dusza twoja, że się ciebie nie puszczę.

Tamże będziecie przynosić całopalenia wasze, i ofiary wasze, i dziesięciny wasze, i ofiary rąk waszych, i śluby wasze, i dobrowolne dary wasze, także pierworodztwa krów waszych, i owiec waszych.