1
Roku tedy ośmnastego królowania Jeroboama, syna Nabatowego, królował Abijam nad Judą.
2
Trzy lata królował w Jeruzalemie; a imię matki jego było Maacha, córka Abisalomowa.
3
Ten chodził we wszystkich grzechach ojca swego, które czynił przed nim; a nie było serce jego doskonałe przy Panu, Bogu swoim, jako serce Dawida, ojca jego.
4
Wszakże dla Dawida dał mu Pan, Bóg jego, pochodnią w Jeruzalemie, wzbudziwszy syna jego po nim, a utwierdziwszy Jeruzalem,
5
Przeto, że czynił Dawid, co było dobrego w oczach Paóskich, a nie uchylał się od wszystkiego, co mu rozkazał, po wszystkie dni żywota swego, oprócz sprawy z Uryjaszem Hetejczykiem.
6
I była wojna między Roboamem, i między Jeroboamem po wszystkie dni żywota jego.
7
A insze sprawy Abijamowe, i wszystko, co czynił, azaż nie jest napisane w kronikach o królach Judzkich, jako i wojna między Abijamem i między Jeroboamem?
8
A gdy zasnął Abijam z ojcy swymi, pochowano go w mieście Dawidowem. I królował Aza, syn jego, miasto niego.
