A postanowił przed skrzynią Paóską z Lewitów sługu, aby wspominali, i wyznawali, i chwalili Pana, Boga Izraelskiego.

Benajasz zaś i Jachazyjel kapłani z trąbami ustawiczne byli przed skrzynią przymierza Bożego.

I zostawił tam Dawid przed skrzynią przymierza Paóskiego Asafa i braci jego, aby służyli przed skrzynią ustawicznie według potrzeby dnia każdego.

A Sadoka kapłana, i braci jego kapłanów postawił przed przybytkiem Paóskim na wyżynie, która była w Gabaon,

A z nimi Hemana i Jedytuna, i innych na to obranych, którzy byli z imienia mianowani, aby chwalili Pana, przeto iż na wieki trwa miłosierdzie jego.

Przetoż będzie noga twoja zbroczona we krwi, i język psów twoich we krwi nieprzyjacielskiej.

Widzieli ciągnienia twoje, Boże! ciągnienia Boga mego i króla mego w świątnicy.

A synowie Elkamowi: Amasaj i Achymot.

Wnieśli tedy kapłani skrzynię przymierza Paóskiego na miejsce jej do wnętrznego domu, do świątnicy świętych, pod skrzydła Cherubinów.

I powyciągali one drążki, tak, że widać było koóce ich w świątnicy na przodku świątnicy świętych; ale nie widać ich było zewnątrz; i tamże były aż do dnia tego.

I stało się, gdy wychodzili kapłani z świątnicy, że obłok napełnił dom Paóski.

Tedy rzekł Salomon: Pan powiedział, iż miał mieszkać we mgle.

A z tych byli śpiewacy, przedniejsi z domów ojcowskich, między Lewitami mieszkający w gmachach, od inszych prac wolni; bo we dnie i w nocy powinności swej pilnować musieli.

A był poczet ich z braci ich, którzy byli ćwiczonymi w pieśniach Paóskich, wszystkich mistrzów dwieście ośmdziesiąt i ośm.

I padł los pierwszy w domu Asafowym na Józefa; na Godolijasza wtóry, z braćmi jego i z synami jego, których było dwanaście.

Czwarty na Isrego, na synów jego i na braci jego dwanaście.

Szósty na Bukkijasza, na synów jego i na braci jego dwanaście.

Osmy na Jesajasza, na synów jego i na braci jego dwanaście.

Dziesiąty na Symejasza, na synów jego i na braci jego dwanaście.

Dwunasty na Hasabijasza, na synów jego i na braci jego dwanaście.

Czternasty na Matytyjasza, na synów jego i na braci jego dwanaście.

Szesnasty naChananijasza, na synów jego i na braci jego dwanaście.

Ośmnasty na Chananijego, na synów jego i na braci jego dwanaście.

Dwudziesty na Elijata, na synów jego i na braci jego dwanaście.

Dwudziesty i wtóry na Gieddaltego, na synów jego i na braci jego dwanaście.

Dwudziesty i czwarty na Romantyjesera, na synów jego i na braci jego dwanaście.

A tak weseliło się wszystko zgromadzenie Judzkie, i kapłani, i Lewitowie, i wszystko zgromadzenie, które było przyszło z Izraela, i przychodniowie, którzy przyszli z ziemi Izraelskiej, i mieszkający w Judzie.

Potem powstali kapłani i Lewitowie, i błogosławili ludowi; a wysłuchany jest głos ich, i przyszła modlitwa ich do mieszkania świętobliwości Paóskiej, do nieba.

A widząc Ezechyjasz, że przyciągnął Sennacheryb, a iż twarz swoję obrócił, aby walczył przeciw Jeruzalemowi:

A Pan, Bóg ojców ich, posyłał do nich posłów swoich, a posyłał rano wstawając; bo folgował ludowi swemu, i mieszkaniu swemu.

A gdy zakładali budownicy grunty kościoła Paóskiego, postawili kapłanów ubranych z trąbami, i Lewitów, synrw Asafowych z cymbałami, aby chwalili Pana według postanowienia Dawida, króla Izraelskiego.

I śpiewali jedni po drugich chwaląc a wysławiając Pana, że dobry, że na wieki miłosierdzie jego nad Izraelem. Wszystek także lud krzyczał krzykiem wielkim, chwaląc Pana, przeto, iż był założony dom Paóski.

I postawili kapłanów w rzędach swych, i Lewitów w przemianach swoich, nad służbą Bożą w Jeruzalemie, jako napisane w księgach Mojżeszowych.

A Matanijasz, syn Michasa, syna Zabadyjaszowego, syna Asafowego, był przedniejszy w zaczynaniu chwały przy modlitwie; a Bakbukijasz wtóry z braci jego, i Abda, syn Sammuj, syna Galilowego, syna Jedytunowego.

A z odźwiernych: Akkub, Talmon, i braci ich, i stróżów w bramach, sto siedemdziesiąt i dwa.

Ale Netynejczycy mieszkali w Ofelu; a Sycha i Gipsa byli nad Netynejczykami.

Albowiem rozkazanie królewskie było o nich, i pewne opatrzenie dla śpiewaków na każdy dzieó.

A przy poświęcaniu muru Jeruzalemskiego szukano Lewitów ze wszystkich miejsc ich, aby ich przywiedziono do Jeruzalemu, żeby wykonali poświęcania i wesela, a to z wysławianiem i z śpiewaniem, z cymbałami, z lutniami, i z cytrami.

Przetoż zgromadzeni są synowie śpiewaków, i z równin około Jeruzalemu, i ze wsi Netofatyckich.

Którzy strzegli straży Boga swego, i straży oczyszczania, i śpiewaków, i odźwiernych, według rozkazania Dawida i Salomona, syna jego.

Przetoż wszystek Izrael za dni Zorobabela, i za dni Nehemijasza, dawali działy dla śpiewaków i odźwiernych, każdodzienny wymiar, a oddawali to, co poświęcili, Lewitom; Lewitowie zaś oddawali synom Aaronowym.

Pieśó stopni. Ej nuż błogosławcie Panu wszyscy słudzy Paóscy, którzy stawacie w domu Paóskim na każdą noc.

Podnoście ręce wasze ku świątnicy, a błogosławcie Panu, mówiąc:

Halleluja. Chwalcie imię Paóskie, chwalcie słudzy Paóscy.

Chwalcież Pana, albowiem to Pan dobry; śpiewajcież imieniowi jego, boć jest wdzięczne.