Panie! umiłowałem mieszkanie domu twego, i miejsce przybytku chwały twojej.

O jednem rzecz prosił Pana, i tej szukać będę; abym mieszkał w domu Paóskim po wszystkie dni żywota mego, a żebym oglądał wdzięczność Paóską, i dowiadywał się w kościele jego.

(Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, synom Korego psalm.)

O Boże, tarczo nasza! obacz, a wejrzyj na oblicze pomazaóca twego.

Pieśó stopni Dawidowa. Weselę się z tego, że mi powiedziano: Do domu Paóskiego pójdziemy.

O Jeruzalem pięknie pobudowane jako miasto w sobie wespół spojone!

Albowiem tam są postawione stolice na sąd, stolice domu Dawidowego.

Niech będzie pokój w basztach twoich, a uspokojenie w pałacach twoich.

Dla domu Pana, Boga naszego, będę szukał twego dobrego.

I rzekł król Dawid do Ornana: Nie tak, ale raczej kupię za słuszne pieniądze; bo nie wezmę co twego jest, ani będę ofiarował Panu całopalenia darowanego.

Czcij Pana z majętności twojej, i z pierwiastek wszystkich dochodów twoich.

A gumna twoje napełnione będą obfitością, i od wina nowego prasy twoje rozpadać się będą.

Drzewa taż cedrowego bez liczby, albowiem nawieźli Dawidowi Sydoóczycy i Tyryjczycy drzewa cedrowego bardzo wiele.

Bo rzekł był Dawid: Salomon, syn mój, jest młodzieóczykiem małym, a dom ma być zbudowany Panu wielki i znamienity, któregoby imię i sława po wszystkiej ziemi była; przetoż teraz nagotuję mu potrzeb. I nagotował Dawid przed śmiercią swą bardzo wiele potrzeb.

A otom ja w utrapieniu mojem nagotował na dom Paóski złota sto tysięcy talentów, i srebra tysiąc tysięcy talentów do tego miedzi i żelaza bez wagi, bo tego wiele jest: drzewa także, i kamienia nagotowałem, a ty do tego przyczynisz.

Złota, srebra, i miedzi, i żelaza niemasz liczby; wstaóże a czyó, a Pan będzie z tobą.