I pojmał z nich Dawid tysiąc i siedm set jezdnych, a dwadzieście tysięcy ludu pieszego. I poderznął Dawid żyły wszystkim woźnikom, zachowawszy koni do sta wozów.

Według tego wszystkiego, jakoś żądał od Pana, Boga twego, na górze Horeb, w dzieó zgromadzenia, mówiąc: Niech więcej nie słucham głosu Pana, Boga mego, i na ogieó ten wielki niech nie patrzę więcej, bym nie umarł.

I rzekł Pan do Jozuego: Nie bój się ich, albowiem jutro o tym czasie Ja podam te wszystkie pobite przed Izraelem; koniom ich żyły poderzniesz, a wozy ich ogniem spalisz.

I uczynił im Jozue, jako mu był rozkazał Pan; koniom ich żyły poderznął, a wozy ich popalił ogniem.

Teraześmy poznali, iż Pan wybawił pomazaóca swego, a iż go wysłuchał z nieba swego świętego przez zbawienną moc prawicy swojej.

Nie bywa król wybawiony przez wielkość wojska, ani mocarz nie ujdzie przez wielką moc swoję.

Omylnyć jest koó ku wybawieniu, a nie wyrywa wielkością mocy swojej.

A teć są książęta, które miał: Azaryjasz, syn Sadoka kapłana.

Tak iż nazgromadzał Salomon wozów, i jezdnych, a miał tysiąc i czterysta wozów, i dwanaście tysięcy jezdnych, które rozsadził po miastach wozów, i przy sobie w Jeruzalemie.