A gdy było Noemu pięć set lat, spłodził Noe Sema, Chama, i Jafeta.

 Ale Noe znalazł łaskę w oczach JHWH.

Teć są rodzaje Noego: Noe mąż sprawiedliwy, doskonałym był za wieku swego; z Bogiem chodził Noe.

I rzekł Pan do Noego: Wnijdź ty i wszystek dom twój do korabia; bom cię widział sprawiedliwym przed obliczem mojem w narodzie tym.

I było wszystkich dni Noego, dziewięć set lat, i pięćdziesiąt lat, i umarł.

Bo to jest u mnie, co przy potopie Noego; jakom przysiągł, że się więcej nie będą rozlewać wody Noego po ziemi: takem przysiągł, że się nie rozgniewam na cię, ani cię zgromię.

A choćby się i góry poruszyły, i pagórki się zachwiały: jednak miłosierdzie moje od ciebie nie odstąpi, a przymierze pokoju mego nie wzruszy się, mówi twój miłościwy Pan.

Choćby byli w pośrodku niej ci trzej mężowie, Noe, Danijel i Ijob, oni w sprawiedliwości swojej wybawiliby dusze swe, mówi panujący Pan.

Jak było w czasach Noego tak samo będzie, gdy przyjdzie Syn człowieczy.

Ponieważ jak w czasach przed potopem ludzie jedli, pili, żenili się i za mąż wychodzili aż do momentu, gdy Noe wszedł do drewnianej skrzyni,

Syna Kainowego, syna Arfaksadowego, syna Semowego, syna Noego, syna Lamechowego,

A jako było za dni Noego, tak będzie i za dni Syna człowieczego.

Wiarą obwieszczony będąc od Boga Noe o tem, czego jeszcze nie było widzieć, uczciwości wyświadczając, przygotował korab ku zachowaniu domu swego, przez który potępił świat i stał się dziedzicem sprawiedliwości tej, która jest z wiary.

Także i pierwszemu światu nie przepuścił, ale Noego samoósmego, kaznodzieję sprawiedliwości, zachował, przywiódłszy potop na świat niepobożnych;

A gdy było Noemu pięć set lat, spłodził Noe Sema, Chama, i Jafeta.

I spłodził Noe trzech synów, Sema, Chama, i Jafeta.

A byli synowie Noego, którzy wyszli z korabia, Sem, i Cham, i Jafet; a Cham jest ojcem Chanaan.