Wszakże niech ci da Pan roztropność, i zmysł, a niech cię postanowi nad Izraelem, abyś strzegł zakonu Pana Boga twego.

Salomonowi też, synowi memu daj serce doskonałe, aby strzegł przykazaó twoich, świadectw twoich, i ustaw twoich, i czynił wszystko, i aby zbudował dom, dla któregom potrzebu zgotował.

Przetoż daj mi mądrość i umiejętność, abym wychodził i wchodził przed tym ludem: albowiem któż jest, coby mógł sądzić ten lud twój tak wielki.

Daj mi rozum, abym strzegł zakonu twego, ażebym go przestrzegał ze wszystkiego serca.

Ręce twoje uczyniły mię, i wykształtowały mię; dajże mi rozum, abym się nauczył przykazaó twoich;

Sprawiedliwość świadectw twoich trwa na wieki; daj mi rozum, a żyć będę.

 Jeśli rozum przywołasz i rozsądek wezwiesz swoim głosem;

 Wówczas zrozumiesz, na czym polega respekt przed Panem i posiądziesz wiedzę o Bogu.

On zachowuje uprzejmym prawdziwą mądrość; on jest tarczą chodzącym w szczerości,

Tedy wyrozumiesz sprawiedliwość, i sąd, i prawość, i wszelką ścieszkę dobrą.

Błogosławiony człowiek, który znajduje mądrość, i człowiek, który dostanie roztropności.

Droższa jest nad perły, a wszystkie najmilsze rzeczy twoje nie zrównają się z nią.

Drogi jej rozkoszne, i wszystkie ścieszki jej spokojne.

Daleko lepiej jest nabyć mądrości, niżeli złota najczystszego; a nabyć roztropności lepiej, niż srebra.

 A jeśli ktoś z was czuje, że mu brakuje mądrości, niech prosi Boga, który wszystkich chętnie obdarowuje bez wypominania.

 Mądrość, która pochodzi z góry, jest przede wszystkim czysta, a także pokojowa, życzliwa, otwarta na argumenty, napełniona miłosierdziem i dobrymi owocami, niepowodująca podziałów, i jest pozbawiona obłudy.

Ucho, które słyszy, i oko, które widzi, Pan to oboje uczynił.

A usłyszawszy wszystek lud Izraelski ten sąd, który osądził król, bali się króla: albowiem wiedzieli, że mądrość Boża była w sercu jego ku czynieniu sądu.

Salomonowi. Boże! daj królowi sądy twoje, a sprawiedliwość twoję synowi królewskiemu;

Aby sądził lud twój w sprawiedliwości, a ubogich twoich w prawości.

Mądrość ostrożnego jest rozumieć drogę swoję, ale głupstwo głupich jest zdrada.

Dobra jest mądrość przy majętności, i jest pożteczna tym, którzy widzą słoóce.

Mądrość umacnia mądrego więcej, niżeli dziesięć książąt, którzy są w mieście.

I znalazł się w niem mąż ubogi mądry, który wybawił miasto ono mądrością swoją; choć nikt nie wspomniał na onego męża ubogiego.

Słów ludzi mądrych spokojnie słuchać należy, raczej niż krzyku panującego między głupimi.

Nie mogęć ja sam od siebie nic czynić; jako słyszę, tak sądzę, a sąd mój jest sprawiedliwy; bo nie szukam woli mojej, ale woli tego, który mię posłał, Ojca.

Rzekła też służebnica twoja: Wżdyć mi będzie słowo króla, pana mego, ku pociesze; albowiem jako Anioł Boży, tak jest król, pan mój, słuchając dobrego i złego, a Pan Bóg twój niech będzie z tobą.

I odpocznie na nim Duch Paóski, Duch mądrości i rozumu, Duch rady i mocy, Duch umiejętności i bojaźni Paóskiej.

Ale będzie ubogich sądził w sprawiedliwości, a w prawości będzie karał cichych na ziemi. I uderzy ziemię rózgą ust swoich, a duchem warg swoich zabije niezbożnika.

 Cielesny człowiek nie pojmuje tego co jest z Tchnienia Boga. Wydaje mu się to głupotą, ponieważ nie ma zrozumienia, gdyż tchnieniem są pojmowane.

Aleć duchowny rozsądza wszystko; lecz sam od nikogo nie bywa rozsądzony.

Przetoż nie bądźcie nierozumnymi, ale zrozumiewającymi, która jest wola Pańska.

Abyście mogli rozeznać rzeczy różne, żebyście byli szczerymi i bez obrażenia na dzieó Chrystusowy,

Aleć doskonałym należy twardy pokarm, to jest tym, którzy przez przyzwyczajenie mają zmysły wyćwiczone ku rozeznaniu dobrego i złego.

I rzekł Mojżesz do Boga: Któżem ja, abym szedł do Faraona, a wywiódł syny Izraelskie z Egiptu?

I rzekł Bóg: Oto, będę z tobą, a to miej na znak, żem cię ja posłał: Gdy wywiedziesz ten lud z Egiptu, będziecie służyć Bogu na tej górze.

I rzekł Mojżesz do Pana. Proszę Panie, nie jestem ja mężem wymownym ani przedtem ani odtąd, jakoś mówił do sługi twego: bom ciężkich ust i ciężkiego języka.

Idźże teraz, a Ja będę z usty twojemi, i nauczę cię, co byś miał mówić.

I rzekłem: Ach, ach panujący Panie! Oto nie umiem mówić, bom jest dziecięciem.

 Ja was zanurzam w wodzie dla waszego skorygowania, ale Ten, który idzie za Mną, jest mocniejszy niż ja; nie jestem godzien nieść Mu sandałów. On was zanurzy w Tchnieniu Świętym.

 Jan jednak powstrzymywał Go, mówiąc: To ja mam potrzebę, być przez Ciebie zanurzonym, a ty przychodzisz do mnie?

Tymci wonnością śmierci na śmierć, ale onym wonnością żywota ku żywotowi; lecz do tego, któż jest sposobny?

 Sami nie zaliczyliśmy siebie do osób kompetentnych, lecz nasze wykwalifikowanie pochodzi od Boga.