I rzekł: Pan opoka moja i twierdza moja, i wybawiciel mój ze mną.

Wiele ich mówią o duszy mojej: Niemać ten ratunku od Boga. Sela.

(Przedniejszemu śpiewakowi pieśó Dawidowa.)

Ozdobą krainy, uciechą wszystkiej ziemi jest góra Syon w stronach północnych, miasto króla wielkiego.

I położę na morzu rękę jego i na rzekach prawicę jego.

Rzecze Panu: Nadzieja moja i zamek mój, Bóg mój, w nim nadzieję mieć będę.

Bóg daje zwycięstwo królom, a Dawida, sługę swego, wybawia od miecza srogiego.

Przetoż cię, Panie! będę wyznawał między narodami, a będę śpiewał imieniowi twemu.

W on czas mówiąc w widzeniu do świętego twego rzekłeś: Położyłem ratunek w ręku mocarza, wywyższyłem wybranego z ludu.

Gdy się wypełnią dnia twoje, i zaśniesz z ojcy twoimi, wzbudzę nasienie twoje po tobie, które wynijdzie z żywota twego, a umocnię królestwo jego;

On zbuduje dom imieniowi memu, a Ja utwierdzę stolicę królestwa jego aż na wieki.

Przetoż cię, Panie! będę wyznawał między narodami, a będę śpiewał imieniowi twemu.

Na wieki mu zachowam miłosierdzie moje, a przymierze moje stałe będzie przy nim.

Razem przysiągł przez świętobliwość moję, że nie skłamię Dawidowi,

Ale służyć będą Panu, Bogu swemu, i Dawidowi, królowi swemu, którego im wzbudzę.

Zobaczysz, że poczniesz w łonie, urodzisz syna i nadasz Mu imię Jeszu.

Przejmie władzę nad domem Jakowa na eony, a Jego władza nie będzie miała końca.

I zatrąbił Anioł siódmy i stały się głosy wielkie na niebie mówiące: Królestwa świata stały się królestwami Pana naszego i Chrystusa jego, i królować będzie na wieki wieków.