I okazały się głębokości wód, a odkryte są grunty świata na fukanie twoje, Panie! i na tchnienie wiatru nozdrzy twoich.

Ściągnij rękę swą z wysokości; wybaw mię, a wyrwij mię z wód wielkich, z ręki cudzoziemców.

Oto się tobie będzie modlił każdy święty, czasu, którego możesz być znaleziony, a choć wzbiorą powodzi wód wielkich, przecież go nie dosięgną.

(Przedniejszemu śpiewakowi, jako: Nie zatracaj, złota pieśó Dawidowa, gdy posłał Saul, aby strzeżono domu jego, a zabito go.)

Wyrwij mię od nieprzyjaciół moich, o Boże mój! a od powstawających przeciwko mnie uczyó mię bezpiecznym.

Podniosły rzeki, o Panie! podniosły rzeki szum swój; podniosły rzeki nawałności swoje.

Nad szum wielkich wód, nad mocne wały morskie mocniejszy jest Pan na wysokości.

Tedyćby nas były wody zabrały a strumieó porwałby był duszę naszę;

Tedyćby były porwały duszę naszę one wody gwałtowne.

Pieśó stopni. Z głębokości wołam do ciebie, o Panie!

Gdy pójdziesz przez wody, będę z tobą, a jeźli przez rzeki, nie zaleją cię; pójdzieszli przez ogieó, nie spalisz się, a płomieó nie imie się ciebie.

Wezbrały wody nad głową moją, i rzekłem: Jużci po mnie!

I rzekł mi: Wody, któreś widział, gdzie wszetecznica siedzi, są ludzie i zastępy, i narody, i języki.