Oto teraz znalazł sługa twój łaskę w oczach twoich, i okazałeś obficie miłosierdzie twoje, któreś uczynił ze mną, zachowawszy duszę moję; aleć ja nie będę mógł ujść na tę górę, by mię snać nie zachwyciło to złe, i umarłbym.

Tedy mówił Mojżesz do Pana: Wej, ty mi mówisz: Prowadź lud ten, a tyś mi nie oznajmił, kogo poślesz ze mną? Nad to powiedziałeś: Znam cię z imienia, znalazłeś też łaskę w oczach moich.

I odpowiedział Pan: Oblicze moje pójdzie przed tobą, a dam ci odpocznienie.

Albowiem po czemże tu znać będzie, żem znalazł łaskę w oczach twoich, ja i lud twój? izali nie po tem, gdy pójdziesz z nami? bo tak oddzieleni będziemy, ja i lud twój, od każdego ludu, który jest na ziemi.

 Lepszy jest dzień w Twojej zagrodzie, niż gdzie indziej tysiąc dni. Wolę stać w progu domu Boga mojego, niż mieszkać w domach zła.

Strzeże Pan wszystkich, którzy go miłują; ale wszystkich niepobożnych wytraci.

Tedy znajdziesz łaskę i rozum dobry przed oczyma Bożemi i ludzkiemi.

Bo kto mię znajduje, znajduje żywot, a otrzymuje łaskę od Pana.

Dobry odniesie łaskę od Pana; ale męża który złe myśli, Bóg potępi.

Tak mówi Pan: Znalazł łaskę na puszczy lud, który uszedł miecza, gdym chodził przed nim, abym odpocznienie uczynił Izraelowi.

I rzekł Poseł do niej: Nie bój się, Mariam, ponieważ znalazłaś łaskę u Boga. 

Który znalazł łaskę przed obliczem Bożem i prosił, aby znalazł namiot Bogu Jakóbowemu.

A robiącemu zapłata nie bywa przyczytana podług łaski, ale podług długu;

A ponieważ z łaski, tedyć już nie z uczynków, inaczej łaska już by nie była łaską; a jeźli z uczynków, jużci nie jest łaska; inaczej uczynek już by nie był uczynkiem.

Lecz z łaski Boga jestem tym, czym jestem, a dana mi łaska Jego nie okazała się daremna; przeciwnie, pracowałem więcej od nich wszystkich, nie ja, co prawda, lecz łaska Boża ze mną. 

 Kiedy spodobało się Bogu, oddzielić mnie od łona matki mojej, wówczas wezwał mnie w swojej łasce, 

Niech mu Pan da, aby znalazł miłosierdzie u Pana w on dzieó; a ty lepiej wiesz, jako mi wiele usługiwał w Efezie.

Albowiem okazała się łaska Boża, zbawienna wszystkim ludziom,

Abyśmy usprawiedliwieni będąc łaską jego, stali się dziedzicami według nadziei żywota wiecznego.

Przystąpmyż tedy z ufnością do tronu łaski, abyśmy dostąpili miłosierdzia i łaskę znaleźli ku pomocy czasu przygodnego.

Także i pierwszemu światu nie przepuścił, ale Noego samoósmego, kaznodzieję sprawiedliwości, zachował, przywiódłszy potop na świat niepobożnych;